56.79
Biografie, wspomnienia
Zysk i S-ka
56,79 zł
Cena regularna: 69,90 zł
(-19%)
Najniższa cena z 30 dni przed wprowadzeniem obniżki: 50,54 zł
(+12%)
Wysyłka: 2-3 dni robocze
+ czas dostawy
+ czas dostawy
Zapłać za 30 dni
Opis
Tamara, siostra wulkanu to oparta na faktach powieść o życiu wybitnej polskiej malarki Tamary Łempickiej. Jest kontynuacją jej losów ukazanych w powieści „Ja, Tamara”, która została wydana w 2020 r. W pierwszym tomie czytelnik śledził jej tragiczne losy w Rosji w czasie Rewolucji Październikowej, potem jej oszałamiającą karierę artystyczną w Paryżu w latach 20-30 XX wieku. Jej przyjaźnie z wybitnymi osobistościami w przedwojennej Europie - od książąt i markizów po Coco Chanel, Ernesta Hemingway’a czy Picassa..
Pierwszy tom kończył się wiosną 1939 r., gdy na parę miesięcy przed wybuchem 2 wojny światowej Tamara Łempicka wkracza wraz ze swym drugim mężem, węgierskim baronem Raoulem Kuffnerem na pokład transatlantyku wywożącego ich do Ameryki. Ameryka nie złożyła jednak hołdu paryskiej sławie, ma już własnych idoli malarstwa abstrakcyjnego, jak Jackson Pollock czy Mac Rothko. Łempicka, nazywana drwiąco „baronową z pędzlem” łykać musi ironiczne recenzje z nielicznych wystaw, na temat swego „staroświeckiego malarstwa”. Rozgoryczona opuszcza Nowy Jork aby w 1940 r. zamieszkać wraz z mężem w Hollywood, co jest jej kolejnym błędem.
Spragniona rozgłosu, obwieszona biżuterią staje się uosobieniem luksusu i odrzucana jest przez wpływową cyganerię. Podróż do zrujnowanej po wojnie Europy wpędza Tamarę w depresję. Europa przestała być jej domem, jednak takim domem nie stała się też nigdy Ameryka.
Ostatecznie decyduje się porzucić USA i zamieszkać w Cuernavaca, pod wulkanem El Popo w Meksyku, gdzie przyjacielem jej ostatnich lat staje się młody rzeźbiarz meksykański, występujący w powieści pod imieniem Pablo. Łempicka szczęśliwie zdołała dożyć dni, gdy na parę lat przed śmiercią zostanie ponownie odkryta w Paryżu przez grupkę młodych zafascynowanych jej malarstwem absolwentów sztuk pięknych. Zorganizowana przez nich jej wystawa w Galerie Luxembourg w 1973 r. staje się międzynarodową sensacją.
Pierwszy tom kończył się wiosną 1939 r., gdy na parę miesięcy przed wybuchem 2 wojny światowej Tamara Łempicka wkracza wraz ze swym drugim mężem, węgierskim baronem Raoulem Kuffnerem na pokład transatlantyku wywożącego ich do Ameryki. Ameryka nie złożyła jednak hołdu paryskiej sławie, ma już własnych idoli malarstwa abstrakcyjnego, jak Jackson Pollock czy Mac Rothko. Łempicka, nazywana drwiąco „baronową z pędzlem” łykać musi ironiczne recenzje z nielicznych wystaw, na temat swego „staroświeckiego malarstwa”. Rozgoryczona opuszcza Nowy Jork aby w 1940 r. zamieszkać wraz z mężem w Hollywood, co jest jej kolejnym błędem.
Spragniona rozgłosu, obwieszona biżuterią staje się uosobieniem luksusu i odrzucana jest przez wpływową cyganerię. Podróż do zrujnowanej po wojnie Europy wpędza Tamarę w depresję. Europa przestała być jej domem, jednak takim domem nie stała się też nigdy Ameryka.
Ostatecznie decyduje się porzucić USA i zamieszkać w Cuernavaca, pod wulkanem El Popo w Meksyku, gdzie przyjacielem jej ostatnich lat staje się młody rzeźbiarz meksykański, występujący w powieści pod imieniem Pablo. Łempicka szczęśliwie zdołała dożyć dni, gdy na parę lat przed śmiercią zostanie ponownie odkryta w Paryżu przez grupkę młodych zafascynowanych jej malarstwem absolwentów sztuk pięknych. Zorganizowana przez nich jej wystawa w Galerie Luxembourg w 1973 r. staje się międzynarodową sensacją.
Szczegóły
Wydanie
1
Rok wydania
2022
Oprawa
Twarda z obwolutą
Ilość stron
672
Format
15.5 x 23.5 cm
Języki
polski
ISBN
9788382027655
Rodzaj
Książka
EAN
9788382027655
Data premiery
2022-11-22
Dodałeś produkt do koszyka
Tamara, siostra wulkanu
56,79 zł
Recenzje
Tytuł do tej książki jest dobrany idealnie. Poznamy tu opowieść o Tamarze łącznie ze skrawkami jej życia od jej strony. Poznajemy ją jako kobietę tornado, prawdziwy wulkan energii i emocji, które ukazywała otoczeniu. Cokolwiek się nie działo, nawet elementy przestoju, to jej akty dramatyzmu bywały bardzo komiczne. Na zdjęciu okładki jest osobą młodą, lecz w książce obecnie ma ogrom zmarszczek, które autor przyrównywał do trzepotów skrzydłami motyla. Według niego jest krucha i wątła. Malowała obrazy i szczyciła się tym, że były doceniane. Podkreślała, że szukała wszędzie wyjątkowego piękna. Bez względu na to, jaka osoba jak zwykłej postury chciała być namalowana, a ona widziała w nich ten blask, to robiła to za darmo. Obecnie nie maluje, choć się do tego nie przyznaje. Bardzo męczy ją kaszel, często nie może złapać powietrza, a osoba towarzysząca przygląda jej się jak śpi. Widać, że nie tylko się o nią martwi. Tamara zdaje sobie sprawę, że umiera. Nawet nakazuje spalić swoje zwłoki i prochy wsypać do pobliskiego wulkanu. To kobieta wielkich marzeń i ogromnej wrażliwości. Byłaby idealna jako aktorka, to czuć przy opisach jej zachowań. Już jako dziecka szukała swojego miejsca na ziemi. Poszukiwała wyjątkowości, jakiejś nieuchwytnej dla niej weny. Czuła, że jest wyjątkowa, lecz ukrywała to za fasadą niezrozumienia przez społeczeństwo. Często porusza sprawy swojego dzieciństwa, które bardzo ją uwierało. Nie wspomina go dobrze. To co nam przedstawia nie ma określonego czasu. Rzuca wspomnieniami bez względu na to z którego roku pochodzą. Ja się tym delektowałam, było to niczym piórko rzucone na kartkę papieru. Pięknie opisane, takie balsamowanie ran, wygładzenie nóg za pomocą olejku, który tylko podkreśli ich delikatność. Książki się nie czyta, ją się smakuje. Wywoła prawdziwą rozkosz, jak i gorzki posmak. Jakby bohaterka wiedziała, że docenią ją dopiero po śmierci. Taki prawdziwy klejnot, który nie może się zdecydować gdzie i u kogo powinien być. Naprawdę oryginalna opowieść na faktach!