Teatr po sąsiedzku

"Teatr po sąsiedzku" to książka, która całą sobą wpisuje się w moje pojmowanie nietuzinkowej i zapadającej w pamięć literatury dziecięcej. Taka, przy której chcę się zatrzymać na dłużej i podziwiać. Która przywołuje obrazy raz już widziane i roztacza niepowtarzalną atmosferę dziecięcych sekretów. Czytając "Teatr po sąsiedzku", czułam się, jakbym przez dziurkę od klucza zaglądała do świata zarezerwowanego wyłącznie dla niedorosłych. Wypełnionego beztroską, radością i zabawą, ale też takiego, w którym jest miejsce na niepewność, zazdrość izłość. W książce Sonji Danowski początkowo obserwujemy dwójkę rodzeństwa, Pię i Pabla, którzy spędzają czas na zabawie pacynkami. Są w ogrodzie, wydaje się, że to początek jesieni. W pewnym momencie dzieci zauważają zabawkowy helikopter, który krąży nad ich płotem. Ilustracja z tym kadrem przywołuje mi na myśl scenę z filmów, w których nadlatujący helikopter zazwyczaj oznaczał jakieś problemy lub zmianę. I w "Teatrze po sąsiedzku" poniekąd też tak jest. Okaże się bowiem, że do sąsiedniego domu wprowadziła się nowa rodzina z synem. To właśnie Ricky steruje helikopterem. W całej trójce można wyczuć niepewność, ale też ciekawość wobec nowej sytuacji. Chłopcy dość szybko nawiążą ze sobą relację, w oczach Pabla można dostrzec nawet przebłysk podziwu wobec nowego kolegi. Tylko Pia jest teraz osamotniona, może nieco zazdrosna, bo brat więcej czasu spędza z sąsiadem na zabawie jego kolekcją pojazdów. Wydarzy się jednak pewna sytuacja, która odmieni tę historię. Dziecięca radość, optymizm i potrzeba przyjaźni sprawią, że wcześniejsze trudności szczęśliwie odejdą na bok. "Teatr po sąsiedzku" to opowieść subtelna, przepełniona wdziękiem i emocjami. I choć tekst też jest w niej ważny (o życzliwości, otwartości i empatii), to jednak w moim odczuciu ilustracje grają tu pierwsze skrzypce. Są jakby z innej epoki, tajemnicze, z lekko niepokojącym przebłyskiem. Absolutnie hipnotyzujące. Całość natomiast wywołuje we mnie skojarzenia z "Tajemniczym ogrodem". Może to przez motyw roślinności na ilustracjach (także na wyklejce), a może przez niedzisiejszy nastrój, który wywołuje ta książka. Jest to natomiast bardzo przyjemne skojarzenie.

Książka z ilustracjami tak pięknymi, że można zatonąć w ich głębi. Szepczącymi do duszy i chwytającymi za serce. Ich autorką jest wielokrotnie nagradzana, niemiecka artystka Sonja Danowski, której książki dla dzieci to małe dzieła sztuki. Pia i Pablo to zgodne rodzeństwo, które lubi bawić się w ogrodzie swoimi pacynkami. Pewnego dnia, do domu obok, wprowadza się rodzina z chłopcem, mniej więcej w ich wieku. Dzieci z zaciekawieniem przyglądają się nowemu sąsiadowi, ale ich pierwszy kontakt nie wypada najlepiej. Ricky jest nieuprzejmy i krzywi się zdegustowany na widok lalek. On sam ma mnóstwo pięknych aut, samolotów i łodzi. Pablo szybko daje się porwać magii nowych zabawek. Spędza u Ricky’ego całe dnie, zupełnie zapominając o siostrze i ich teatrzyku. Ale, gdy Ricky rozchoruje się, to właśnie Pia zaproponuje, by zagrać mu coś dla rozrywki. Jak Ricky zareaguje na sąsiedzki teatrzyk? Czy będzie potrafił docenić starania nowych przyjaciół? I co zrobi z lalką, która zostanie u niego w domu? Przekonajcie się sami! Ta prosta, klimatyczna historia to opowieść o tym, jak ważne w przyjaźni są kompromisy i otwarcie się na drugą osobę. Pokazuje dzieciom, ile mogą zyskać, wykazując życzliwość i nie oceniając wyborów innych, szczególnie jeśli chodzi o zabawki. Tekst idealnie dopełniają realistyczne, ponadczasowe ilustracje. Ich miękkie, rozmyte kontury i nieostre rogi dodają historii ciepła i subtelności. A zgaszona tonacja i niezwykłe detale - klimatu. Książka ma duży format, twardą oprawę i elegancki, matowy papier o kremowym odcieniu. Myślę, że sprawdzi się już u dzieci w wieku 4 . Będzie idealnym prezentem z okazji i bez okazji.

Książka z ilustracjami tak pięknymi, że można zatonąć w ich głębi. Szepczącymi do duszy i chwytającymi za serce. Ich autorką jest wielokrotnie nagradzana, niemiecka artystka Sonja Danowski, której książki dla dzieci to małe dzieła sztuki. Pia i Pablo to zgodne rodzeństwo, które lubi bawić się w ogrodzie swoimi pacynkami. Pewnego dnia, do domu obok, wprowadza się rodzina z chłopcem, mniej więcej w ich wieku. Dzieci z zaciekawieniem przyglądają się nowemu sąsiadowi, ale ich pierwszy kontakt nie wypada najlepiej. Ricky jest nieuprzejmy i krzywi się zdegustowany na widok lalek. On sam ma mnóstwo pięknych aut, samolotów i łodzi. Pablo szybko daje się porwać magii nowych zabawek. Spędza u Ricky’ego całe dnie, zupełnie zapominając o siostrze i ich teatrzyku. Ale, gdy Ricky rozchoruje się, to właśnie Pia zaproponuje, by zagrać mu coś dla rozrywki. Jak Ricky zareaguje na sąsiedzki teatrzyk? Czy będzie potrafił docenić starania nowych przyjaciół? I co zrobi z lalką, która zostanie u niego w domu? Przekonajcie się sami! Ta prosta, klimatyczna historia to opowieść o tym, jak ważne w przyjaźni są kompromisy i otwarcie się na drugą osobę. Pokazuje dzieciom, ile mogą zyskać, wykazując życzliwość i nie oceniając wyborów innych, szczególnie jeśli chodzi o zabawki. Tekst idealnie dopełniają realistyczne, ponadczasowe ilustracje. Ich miękkie, rozmyte kontury i nieostre rogi dodają historii ciepła i subtelności. A zgaszona tonacja i niezwykłe detale - klimatu. Książka ma duży format, twardą oprawę i elegancki, matowy papier o kremowym odcieniu. Myślę, że sprawdzi się już u dzieci w wieku 4+. Będzie idealnym prezentem z okazji i bez okazji.