Ted Bundy. Umysł mordercy

Książki oparte na faktach przeważnie czyta się najtrudniej, ale nie tego autora. Największym plusem tej historii była jej lekkość przekazu. Niejednokrotnie opisywane sceny były brutalne, niesmaczne, a nawet drastyczne, jednak kierując się tym, że to sam Ted Bundy nam o nich opowiada, cała moc bólu osób krzywdzonych została stłumiona. Nie znając słownego cierpienia postaci mogliśmy mniej intensywniej je przeżywać, a nawet traktować jako rzeczy zmyślone, jak twierdzi sam Ted. Często bowiem podkreśla, że aby historia miała prawdziwy smak, musi zostać podkoloryzowana, lecz w jakiej skali, tego już nam nie zdradził. Swoją opowieść rozpoczyna od dzieciństwa w którym chciał być taki jak jego ojciec. Twardy, arogancki i nie mający sumienia. Śmierć matki opisana jest jak przez mgłę, również ucieczka rodzeństwa. W życiu najbardziej bolały go docinki szkolne, jak wiadomo kiedy dzieciaki na kogoś się uprą, to łatwo nie odpuszczają. Następnie przechodzimy do chwil bardziej obecnych, gdzie opisuje jak mordował młode kobiety, a następnie tłumaczy nam od czego to się zaczęło. Przy czym podkreśla, że najbardziej łakomy kąsek zostawia nam na później. Może to dziwne, ale on zwyczajnie po części chce opowiedzieć swoje życie pod kątem zrozumienia swojego postępowania. Wie, że każdy, kto go badał starał się odnaleźć ten czas w którym to coś się w nim zmieniło. Czy jednak coś takiego istniało? Co sprawiło, że krzywdził innych? Czyżby za wszystko odpowiedzialna była tylko cielesna przyjemność? Mnie zawsze zastanawia to, dlaczego psycholodzy i inni uczeni są przekonani, że w ciele przyszłego zabójcy musi być jakiś błąd genetyczny, albo wydaje im się, że wydarzyło się coś, co sprawiło, że nagle zaczął zabijać. Ja przeczytałam już kilka książek takiego rodzaju i jedyne, co mi się nasuwa, to obserwacja innych, którzy według przyszłych morderców są godni naśladowania, bo mają autorytet. Z dziecięcego punktu widzenia, gdzie nie zna się dobra ani zła, widzą tylko postępującą w ich kręgu atencję, której sami pragną. Z braku miłości pożądają jej. Ale czy o tym jest książka? Zajrzyjcie jeśli macie ochotę do umysłu, który funkcjonuje tak samo jak u każdego, tylko on zamiast się zastanawiać, po prostu działa:-)

Książkę pochłania się w szybkim tempie. Napisana w sposób precyzyjny i konkretny. Narratorem jest sam zabójca. Od pierwszych stron poznajemy go najbliżej jak tylko się da. Autor odkrywa przed nami jego myśli i odczucia. Dostajemy też opisy makabrycznych morderstw, których dokonał. To co przeżyły ofiary tego mordercy jest straszne. Tak naprawdę do końca nie wiemy ile ich było. Bundy zabiera tę tajemnicę do grobu. Jednak czy jego śmierć wystarczyła by odkupić winy? Myślę, że rodziny tych kobiet nigdy nie zostały usatysfakcjonowane.Trzeba też przyznać, że pozycja jest mocna. Wzbudza ogrom przeróżnych emocji. Od strachu po wstręt, niedowierzanie, obrzydzenie, a nawet smutek. Przy tej książce po prostu nie da się inaczej. Polecam gorąco dla czytelników o mocnych nerwach.

Książki byłam bardzo ciekawa ponieważ interesuję się takimi rzeczami a fakt że jest napisana w pierwszej osobie jeszcze bardziej sprawiała że nie mogłam doczekać się jej przeczytania. Wiele osób może pomyśleć że jest nudna, ponieważ jest oparta na faktach ale to nie prawda, ponieważ właśnie to w niej jest najlepsze. Czytając ją masz świadomość że to kiedyś wydarzyło się naprawdę, że kiedyś żył ktoś taki jak Ted Bundy. Książkę czytało się bardzo dobrze przez krótkie rozdziały i przez to że naprawdę się w nią wciągnęłam. Zbrodnie w niej opisane przyprawiały mnie o dreszcze ale też ciekawość. Niesamowicie zaciekawiła mnie postać Teda. To jak z zimną krwią potrafił zamordować setki kobiet i to w tak brutalny sposób a z drugiej strony sprawiał wrażenie bardzo inteligentnego, uczciwego i elokwentnego człowieka. Wcielenie się w taką postać i napisanie książki z jej strony było wymagającym zadaniem dla autora jednak myślę że postać Teda jest bardzo dobrze napisana. Wszystko składało się w całość. Nic napisane później nie odbiegało od tego co było napisane wcześniej. Autor szczególnie nakreśla to że Bundy potrafił świetnie manipulować ludźmi. Mówił im to co chcieli usłyszeć. Czytając tę historię w mojej głowie pojawiało się wiele pytań. Najczęstsze z nich to jak Ted mógł równocześnie dopuszczać się takich okrucieństw wobec kobiet i posiadać partnerkę? Okazywał jej uczucia, tworzył z nią i jej córką rodzinę a poza domem polował na bezbronne kobiety. A może to też była manipulacja? Podobnież niektórzy naukowcy czy lekarze diagnozowali u Teda różne choroby psychiczne jednak po analizie jego niektórych organów nikt nie znalazł żadnych anomalii. Jeszcze przez lata od jego egzekucji wszyscy eksperci pytali: co sprawiło że Bundy posunął się do takich zbrodni? Nadal pozostaje często badaną postacią w świecie zbrodni. Przeprowadzano z nim wiele wywiadów a jeden z nich obejrzałam po przeczytaniu książki, ponieważ jak już wspominałam niesamowicie zaciekawiła mnie postać Teda. Podczas wywiadu wydawał się w pełni normalny, nie można było dostrzec w nim żadnego szaleńca, co więcej biła od niego czarująca postawa i inteligencja. Bundy mówił że głównym czynnikiem tego do czego się posunął była pornografia twarda, którą oglądał i od której się uzależnił jeszcze w młodym wieku. W pewnym momencie po prostu przestała mu wystarczać. Uczyniła go potworem. Jest to niesamowicie ciekawa historia, która wzbudziła we mnie ciekawość na temat takich ludzi jak Ted Bundy. Myślę że jest to książka dla osób o mocnych nerwach jednak bardzo polecam wam tę pozycję zwłaszcza osobom które interesują się sprawami kryminalnymi, profilami morderców itd.

" [...] Karty na stół. Odkryję przed wami całą prawdę. Boicie się? [...]" Max Czornyj tą książką udowodnił mi, że jest wszechstronnie uzdolniony. Tym razem wcielił się w umysł Teda Bundy i napisał historię z jego perspektywy. Narracja pierwszoosobowa, to strzał w dziesiątkę. Możemy przekonać się, co myślał, gdy wybierał swoje ofiary. Przeżywałam chwile grozy, gdy czytała, co robił tym bezbronnym kobietom. Nigdy nie powinno do tego dojść. Niektóre sceny spowodowały u mnie odruchy wymiotne. Mimo ciężkiego i bardzo okrutnego tematu ta książka bardzo mi się podobała. Tedy Bundy to prawdziwy socjopata, który z zimną krwią mordował młode kobiety w latach 1974-1978 w USA. Jego metody mordowania były krwawe i bardzo makabryczne. Dzięki Maxowi Czornyjowi Tedy Bundy wyjaśni wam, dlaczego zaczął mordować i jak wyglądały jego stosunki rodzinne oraz życie pomiędzy zbrodniami. Czy jego dzieciństwo było udane? To nie jest historia dla czytelników nieletnich i o słabych nerwach. Tutaj otrzymacie krew, ból, strach, przerażenie i jednego psychopatycznego seryjnego mordercę, który umiał wszystkimi idealnie manipulować. To dodatkowo przeraża. Dlatego polecam tę historię jedynie osobom dosłownie o stalowych nerwach. Cały czas się zastanawiam, dlaczego tyle lat jego zbrodnie uchodziły mu na sucho? Jeżeli tak jak ja uwielbiacie serię True Crime, to śmiało sięgnijcie po książkę "Ted Bundy. Umysł mordercy" Maxa Czornyja. Uwielbiam czytać książki na faktach o seryjnych mordercach. Może to jest chore, ale nic na to nie poradzę. Tak już mam. Dzięki autorowi mogłam spojrzeć na Teda Bundy z zupełnie innej perspektywy. To z jednej strony jest fantastyczne, a z drugiej przerażające. Ted Bundy przemawia bezpośrednio do czytelnika. Miłośnicy True Crime będą zachwyceni. Dodatkowym atutem jest krwawa okładka, która przyciąga wzrok. Muszę się wam przyznać, że tej książki nie dałam rady odłożyć. Koniecznie chciałam poznać całą historię tego potwora widzianą jego oczami. Uwielbiam zaglądać w umysły takich psychopatów. Dzięki autorowi Ted Bundy idealnie przedstawił, to co skrywał jego umysł. Ogólnie jest to przerażająca lektura, którą polecam. Jeżeli znacie już historię tego najsłynniejszego seryjnego mordercy, to teraz odsyłam was do poznania historii napisanej z jego perspektywy. Gwarantuję, że ta opowieść przerazi was jeszcze bardziej. Mam cichą nadzieję, że Ted Bundy nigdy nie będzie miał swoich naśladowców. Czego uczy nas Ted Bundy? Nie ufać nowo poznanym osobom. Nie udawać się sam na sam z osobą, której nie znamy. Zawsze mieć oczy szeroko otwarte. Bądźcie bezpieczni i uważajcie na siebie.

Chyba nie znam osoby, która nie słyszałaby tego nazwiska. Ja osobiście wiedziałam tylko podstawy, i to i tak okrojone, głównie to co wie większość osób- że był to ohydny seryjny morderc@. Postanowiłam zagłębić się bardziej w temacie. Lubię pióro autora, wiedziałam, że ta książka będzie mocna, a jak się dowiedziałam, że to będzie narracja pierwszoosobowa- to już w ogóle przepadłam. I nie żałuję. Była to mocna lektura, momentami obrzydliwa i straszna, ale przeczytana jednym tchem. Co tutaj dostaniemy? Przede wszystkim przybliżony portret psychologiczny, historie z przeszłości, dzięki którym mogliśmy go poznać trochę bardziej i zobaczyć jak wyglądało jego życie na przestrzeni lat. Nurtujące pytania- czy w jego przeszłości pojawiło się coś, co sprawiło, że stał się bestią? Ile było osób? Jak porywał nowe kobiety? Książka bardzo dobra, jeśli ktoś lubi książki autora będzie zadowolony. Ode mnie leci polecajka. Jednak ostrzegam niektóre momenty są straszne… „Nie mogę się powstrzymać. Dochodzę w momencie, gdy z jej ust wypełza biały robak. Spoglądam na niego, potem na nią i czuję, że jestem wszechwładny. Robak wije się po jej wardze; po czym spada na ziemię. Pełzając, oddala się, jakby nawet on czuł przede mną strach”. *To jest moja prywatna opinia. Zachęcam do przeczytania i wyrobienia sobie własnego zdania.