To, co nie nasze

Ja wiedziałam, że jak zabiorę się za książkę autorki, to będę zbierała swoją szczękę z podłogi:-) Chciało by się powiedzieć, że karma wraca i ta książka jest tego idealnym dowodem, lub też, że każda rzecz zdobyta w nielegalny sposób prędzej czy później będzie dla nas prawdziwym ciężarem. Nie sądziłam tylko, że z tego powodu można też stracić życie. Przed wami wbijający w fotel thriller psychologiczny, który tworzy napięcie podczas czytania. Im dalej, tym jest ono większe i bardziej niezrozumiałe. Kto by pomyślał, że prawdziwe nieszczęście może złączyć dwie osoby, a ze szczęścia długo oczekiwanego wyjdzie ogromna tragedia. W książce poznamy dwie rodziny, które łączy trauma porwanego dziecka. Spotykając się nie sądzili, że ich małżeństwa się rozpadną. Przed połową książki dowiemy się co nieco o zaginionym dziecku, później drugim. Autorka za pomocą różnych osobowości pokazała jak każde z nich inaczej przeżywało zaginięcie swoich pociech. Jedni zazdrościli drugim, podczas gdy my wiedzieliśmy jak było naprawdę. Wiele par ukrywa swoje problemy i osoby znające ich z widzenia często mają błędne pojęcie o towarzyszącym ich domowym zapiecku. Autorka pokazała jak trauma potrafi odbierać ludziom rozum, że są w stanie wszystko poświęcić dla zemsty. My sami zapamiętujemy kogoś z jakichś zachowań, po czym mijają lata i powracając do tych znajomości okazuje się, że to jest ktoś zupełnie inny. Zmieniony przez życie, przez wybory i innych ludzi. Nawet miłość, która ich kiedyś łączyła nie tyle się wypala, co brutalnie kończy. Każdy z nas inaczej rozumie złość, a wystarczy, że damy komuś odrobinę zrozumienia i bezpieczeństwa, a od razu uświadamiamy sobie, że możemy nim sterować. To kolejna opowieść, która pokazuje, że wszystko na świecie się zaczyna i kończy, a obsesja będzie trwała wiecznie. Książka jest z podziałem na działy w których kończy się ważny etap ich życia i zaczyna coś nowego. Napisana z perspektywy postaci sprawia, że odczuwamy ogromną ilość emocji, od szczęścia do psychopatycznej nienawiści. Ogromnie ją polecam!!!

Zapraszam Was do przeczytania kilka słów o książce Soni Rosy pt. "To, co nie nasze". Poznajemy dwa małżeństwa, które poznają się w Internecie. Darię, Wojciecha, Izabelę i Roberta, których łączy wspólna tragedia. Obie rodziny straciły córki. Przypadkowa znajomość zamienia się w przyjaźń. Niestety wkrótce okaże się, że to był zły pomysł, by wpuścić do swojego życia obcych ludzi. Niespodziewanie Izabela odchodzi od Roberta i rozpoczyna nowe życie z mężem Darii. W tym momencie zaczyna się prawdziwy koszmar. Do czego posunie się zdesperowana Daria, by odzyskać męża? Co stało się z zaginionymi dziewczynkami? Czy Izabela będzie szczęśliwa u boku mężczyzny, którego odebrała innej kobiecie? Jeśli chcecie przekonać się jak bardzo niebezpieczna może być zdradzona i porzucona kobieta to sięgnijcie po ten rewelacyjny thriller psychologiczny. Znakomita fabuła. Misternie utkana intryga. Co tutaj dzieje się? Tragedie, rozpacz, skomplikowane relacje, zdrada, emocje, tajemnica. Autorka porusza temat utraty dziecka, żałoby, rozpaczy oraz tego jak tragedia wpływa na małżeństwo. Akcja jest dynamiczna. Dostaniecie tutaj prawdziwy wachlarz emocji i historię trzymającą w napięciu. Porusza do głębi i zmusza do przemyśleń. Zaskakujące zwroty akcji nie pozwalają nudzić się. Jestem pod ogromnym wrażeniem. Moim zdaniem jest to najlepsza książka autorki. Świetna, porażająca i nieodkładalna lektura. Styl autorki przypadł mi do gustu i chętnie poznam inne tytuły spod jej przyjemnego pióra. Oczywiście, polecam! BRUNETTE BOOKS

"Nie istnieje groźniejszy wróg, niż zdradzona i porzucona kobieta". Daria i Wojciech oraz Izabela i Robert to dwa małżeństwa, które łączy jedna tragedia, zaginięcie dziecka. Amelia zaginęła podczas wycieczki szkolnej, natomiast Iga przepadła udając się do koleżanki. Rodzice nie tracą nadziei na to, że ich córki się odnajdą. Spotkanie tych czwórki ludzi sprawi, że ich życie odmieni się o 180 stopni. Izabela wiąże się z Wojciechem, natomiast życie Darii legnie w gruzach. Kobieta postanowi zemścić się na nie wiernym mężu i zamieni ich życie w koszmar. Do czego może doprowadzić zemsta zdesperowanej kobiety? Książka porusza bardzo ważny temat jakim jest porwanie dzieci. Ta historia pokazuje, że tragedia dotyka całą rodzinę, a nadzieja nigdy nie umiera. Autorka idealnie pokazuje jakie uczucia towarzyszą bohaterom. Niewiedza, strach, ból, pytanie, które zadają każdego dnia, czy ich córki są bezpieczne, czy żyją. Pełna zwrotów akcji historia, barwne postaci oraz zaskakujące zakończenie, to wszystko znajdziecie w najnowszej książce Sonii Rosy.

Czy można zbudować szczęście pałac za sobą wszystkie mosty? A jeśli się uda co wtedy? Darię i Wojtka podobnie jak Izę i Roberta spotkał wielki osobisty dramat. Obydwa małżeństwa mierzą się z traumą po zaginięciu córek- ośmioletniej Amelii i jedenastoletniej Igi. Zawarta w internecie znajomość szybko przenosi się do świata rzeczywistego i choć początkowo nowi znajomi czują się skrępowani swoim towarzystwem szybko przełamują lody. Jeszcze nie mają świadomości tego, że wkrótce ich związki zostaną wystawione na nielada próbę, a los odwróci karty. Do czego zdolna jest porzucona straumatyzowana kobieta? I czy zemsta naprawdę ma oczyszczającą moc? I co się stanie, gdy trudna przeszłość zapuka do drzwi nowego życia? Szczerze przyznam, że po przeczytaniu tej książki jestem naprawdę wstrząśnięta i dosłownie zbieram szczękę z podłogi. Nie spodziewałam się,że to będzie dla mnie aż tak mocne przeżycie. Czytając kolejne rozdziały nawet nie zauważałam upływającego czasu, tak mnie wciągnęła ta historia.. Co chwila otwierałam oczy ze zdumienia i kręciłam głową w niedowierzaniu. Jej bohaterowie są bardzo różnorodni. Wojtka i Izę niemal z miejsca polubiłam. Natomiast Robert a przede wszystkim Daria.. Cóż to musicie odkryć na własną rękę. Powiem bardzo krótko jeśli szukacie czegoś co Was porazi i zapadnie w pamięć na długo trafiliście w dziesiątkę ❤️ Serdecznie polecam ❤️