To ty pracujesz dla mnie

🎨RECENZJA🎨 "Za bardzo się spinasz. Życie to zabawa. Baw się. Trzeba jakoś sobie radzić, żeby nie zwariować. Uciec od szarej egzystencji i poczuć, że się żyje." Współpraca reklamowa z @niegrzeczneksiazki Przed Kordianem najtrudniejsze chwile, ale chcąc naprawić zepsute relacje zrobi wszystko, by ponownie nie zawieść najbliższych. Rodzinna firma podupada i musi działać szybko, bo konkurencja nie śpi. W tym celu znajduje nową graficzkę do kampanii z polecenia jej przyjaciółki, ale ta, za wszelką cenę odmawia i pracy, i spotkania. Po wielkich trudach, ugina się i przyjmuje pracę, ale nadal nie chce się ujawnić. Zosia już kiedyś miała tą nieprzyjemność stanąć z nim twarzą w twarz, i to niejednokrotnie. Dlatego teraz długo główkowała się nad tą propozycją. Mimo wszystko wciąż stawia swoje zasady i warunki, ciągnie grę w ukryciu do możliwych granic, ale w głębi duszy coś ją przyciąga do tego loverboy'a, jakaś siła pcha ją w jego stronę, a ona nie ma zbyt dużo zaparcia do ciągłej walki. W końcu staną twarzą w twarz, a ich relacja nie będzie należała do przyjemnych i lekkich, lecz zawiłych, skomplikowanych i bardzo ryzykownych. On jest bardzo w jej typie, ale ona w jego zupełnie nie. Życie jest nieprzewidywalne i Kordian zacznie w końcu dostrzegać piękno tam, gdzie nigdy go nie poszukiwał. Przeczytałam tą książkę w jeden dzień. Z jednej strony podobała mi się gra bohaterów między sobą, a z drugiej denerwowało zachowanie zarówno jego jak i jej. Zosia miała kompleksy, ale zamiast kolejny raz próbować się ich pozbyć chowała się w swojej strefie komfortu. Łączyła dorywcze prace, przyjaźnie, niesamowite pasje, i studia magisterskie. Kordian mimo swojego kalectwa i bolesnych przeżyć, był strasznym i płytkim loverboy'em, który bardzo przedmiotowo traktował kobiety. Wybierał sztuczne, piękne i pozbawione rozumu lale, które w mgnieniu oka rozkładały swoje nogi. Nie dostrzegał piękna prawdziwego, zawsze wybierał ten sam typ, którego łatwo i bezboleśnie można się pozbyć. Dlatego przez jego życie przewinęły się tabuny kobiet. Każde z nich ma pozowdy do pewnych zachowań, ale całe szczęście w końcu rozum im powróci i zaczną ryzykowną grę, na swoich dziwnych zasadach. Zosia zacznie wydobywać ze swojej skorupy, próbując nie wyjść z tego pojedynku pokiereszowaną, natomiast Kordian zacznie dostrzegać piękno w osobie, na którą normalnie nie zwrócił by uwagi. Każe z nich dostanie bardzo dużą lekcje, wyciągnie potężne wnioski z tej znajomości, krok po kroku, wyniosą firmę z dołka, dostrzegą to, czego normalnie nie widać na pierwszy rzut oka. Dostaną niesamowitą lekcję życia, pokory i podejmą ryzyko, które nie ma gwarancji powodzenia. Bardzo przyjemnie spędziłam czas z tą książką, choć nie poznałam pierwszej części, to odnalazłam się bezproblemowo, co jest niebywałym plusem. Zachecam do poznania losów Zosi i Kordiana.

Czas na moją pierwszą opinię w Nowym Roku 🥰 Jak to mówi przysłowie "Jaki Nowy Rok, tak i cały rok", postanowiłam, że pierwsza opinia będzie dotyczyła książki, która przypadła mi do gustu. "To ty pracujesz dla mnie" to drugi tom dobrej serii z wątkiem biurowym w tle. W moim odczuciu można przeczytać ją bez znajomości poprzedniego tomu. Ta część poświęcona jest Kordianowi oraz Zosi. Mężczyzna pod nieobecność brata zajmuje się firmą. Niestety, nie jest to łatwe, a sytuacji nie poprawia fakt, że po piętach depcze mu konkurencja, a firma zauważa spadek sprzedaży. Pomóc zmienić tę patową sytuację zatrudnienie grafika i stworzenie nowej szaty graficznej. Polecona zostaje mu Zosia, która żywi do Kordiana pewien uraz. Poza tym nie chce zdradzić swojej tożsamości i spotkać się ze swoim przyszłym szefem. Dlaczego tak się zachowuje? Jakie tajemnice skrywa? Czy oboje uratują firmę? Już na początku zdradziłam Wam, że ta książka mi się podobała. Jak dla mnie, była zdecydowanie lepsza, niż poprzedni tom. Cieszę się, że Ada postawiła na dużą ilość dialogów, a nie rozległe opisy, przemyślenia bohaterów. Miejscami było naprawdę zabawnie. Najlepsza była taka zabawa w kotka i myszkę. Trzymałam kciuki, aż w końcu ją rozszyfruje. Autorka ma bardzo lekki styl, dzięki czemu powieść pochłonęła mnie w dwa wieczorki. Z zainteresowaniem śledziłam poczynania Kordiana i Zosi. Szczególnie spodobała mi się Zosia. To taka słodka kobietka, artystka z duszą romantyczki i niskim poczuciu wartości. Wcale nie dziwię się, że początkowo unikała Kordiana. Doskonale znam uczucie odrzucenia, a sposób, w jaki to zrobił, był naprawdę okrutny. Zakopał resztki jej poczucia wartości. Nie mogłabym nie wspomnieć o gorącej akcji w sali treningowej pole dance. Ale to było dobre! Mega zmysłowe i rozbudzające moją wyobraźnię. Myślę, że Ada kreując tych wszystkich bohaterów, chciała pokazać, że nie zawsze to, co wydaje nam się piękne na pierwszy rzut oka, jest piękne też w środku. A wartość człowieka opisuje jego dobre serce. Polecam osobom szukającym dobrego romansu biurowego. 🥰

Pewnego wieczoru Zośka spotyka w klubie Kordiana- brata narzeczonego jej przyjaciółki. Postanawia się przywitać jednak ten dość, że jej nie poznaje to jeszcze bezczelnie spławia… gdyby tylko wiedział kim jest poniżona przez niego dziewczyna i jak potoczy się ich relacja… W poprzedniej książce czytaliśmy o Dianie i Natanielu, spokojnie można czytać bez znajomosci wcześniejszej ale zachęcam do zapoznania się z „Ja tu jestem szefem” również fajna historia. A co mogę napisać o niej? No cóż… podobała mi się. Bardzo fajna historia. W sumie to same plusy: czyta się błyskawicznie bo pióro autorki jest bardzo lekkie i przyjemnie się to wszystko czyta, do tego humor też jest fajny, kreacja bohaterów i sama historia. Przeczytałam ją w kilka godzin, nawet nie wiem kiedy mi to zleciało. Jak dla mnie mogłaby mieć dwa razy tyle stron. Bardzo podobała mi się relacja Kordiana i Zośki, to jak to wszystko się zmieniało, jak się docierali, jak sobie dogryzali i jak finalnie zakończyła się ta relacja. Patrząc na Kordiana ktoś by mógł powiedzieć, że to zarozumiały playboy, który nie wie co to problemy ani kompleksy. Mężczyzna bez serca… Zosia szara myszka, która chowa się w domu? Ale czy na pewno?