Dotknij mnie. Tom 4. Ulecz mnie

"Myślę, że właśnie tak powinno się umierać. Mogłabym utonąć w tej chwili i nigdy bym tego nie żałowała. Mogłabym spłonąć od tego pocałunku i z przyjemnością zmieniłabym się w kupkę popiołu. Mogłabym tu żyć, tu umrzeć, w tym miejscu, czując jego biodra, jego usta." •• "Jest jakaś dziwna wolność w poddaniu się. Gniew jest uwalniający. Samotność jest uwalniająca." ▪︎▪︎ Przyznam, że odbieram tę serię zupełnie inaczej, ponieważ najzwyczajniej w świecie, mam do niej ogromny sentyment. Już sam powrót do tego świata, jest dla mnie zaletą samą w sobie. "Ulecz mnie" jest inne od poprzednich części, spokojniejsze i o wiele bardziej skupione na bohaterach. Autorka nieźle tutaj namieszała, powodując tym samym, że spojrzymy zarówno na ich relację jak i całe uniwersum, zupełnie inaczej, a wiele rzeczy, których byliśmy pewni, zaczniemy kwestionować. Nie ukrywam też, że do paru wątków czy rozwiązań, mogłabym się przyczepić, ale nie były one na tyle istotne, aby odebrać mi przyjemność z czytania, więc przymknęłam na nie oko i po prostu dobrze się bawiłam. Zakończenie, natomiast, było naprawdę mocne, dlatego z całą pewnością sięgnę po kolejne tomy. Emocjonująca i pochłaniająca. Nie zatrzymujcie się na trzecim tomie, tylko czytajcie dalej. Nie będziecie żałować.