Uwięzieni w grze

Poznajemy szóstoklasistę Jesse'go Rigsby i jego przyjaciela Erica, którzy grając w grę komputerową zostają wciągnięci i uwięzieni w grze. Dopóki nie przejdą wszystkich poziomów będą musieli zmierzyć się z różnymi trudnościami i niebezpieczeństwami jakie tam na nich czyhają. "Uwiezieni w grze" to pełna wrażeń i niesamowitych przygód lektura. Emocje, humor, nieoczekiwane zwroty akcji i dobra zabawa. Idealna lektura dla dzieci w wieku od 9-12 lat. W książce znajdziecie też ciekawe ilustracje Jesse'go Brady i na końcu książki skarbnicę wiedzy. Zapewniam Was, że dzieciaki nie będą nudziły się. Gorąco polecam!

Powiem wam, że początek tej książki trochę słabo mnie zainteresował. Poznaliśmy chłopca, który odwiedził swojego kolegę i nigdzie nie mógł go znaleźć. W pewnym momencie zrobił coś, co sprawiło, że został wciągnięty do miejsca, które widział pierwszy raz na oczy. Największego szoku jednak doznał, kiedy zobaczył, że nie ma jednej ręki, tylko metalową końcówkę. Do tego czasu niezbyt byłam zainteresowana książką, gdyż wyglądało to tak jakoś bez wyrazu. Następnie, kiedy zobaczył tam swojego kolegę, nie bardzo mieli czas na rozmowę, gdyż zaczęły ich oblegać potwory, które kolega mordował czymś, co również zastępowało mu dłoń. Rozpoczęła się walka o własne życie, gdyż w momencie kiedy któryś z nich zostawał postrzelony, od razu odradzał się na początku gry. To było dla nich bardzo irytujące, a zwłaszcza dla Jasse, który w ogóle nie lubił gier komputerowych. Często chłopcy się kłócili, lecz w chwilach zagrożenia starali się sobie pomóc. Został tu również poruszony wątek zaginionego kolegi, którego po miesiącu nieobecności uważali za zmarłego. Były to takie drobne detale, ale sprawiały, że dziecięca fantastyka zmieniała się nieco w dramatyczną. My czytamy ich żale i smutek, które zakłóca walka z modliszkami czy nadnaturalnych rozmiarów komarem. Kiedy jednak jakakolwiek ekscytacja grą zamienia się w znużenie, chłopcy postanawiają z niej wyjść. Niestety w tym momencie pojawia się jakiś błąd i nie mogą tego zrobić. Jess nawet zastanawia się co będzie, kiedy nikt go nigdy nie odnajdzie. Myśli o rodzicach i szkole. Później dzieje się coś, co sprawia, że by dojść do wyjścia z niej, muszą przejść poziom dwudziesty. To ich nieco pociesza, lecz nie do końca, gdyż liczba ich przeciwników wciąż wzrasta. Następnie dzieje się tak wiele rzeczy, aż nie potrafiłam w nie uwierzyć. Byłam wstrząśnięta i chwilami przestraszona. Chłopcy bowiem dowiedzieli się, że pojawił się kolejny błąd w grze. Wszelkie niejasności muszą zostać zlikwidowane i zepchnięte do miejsca z którego nie ma już powrotu. Jednym z takich błędów, byli właśnie oni... Podobno z tej gry nie ma powrotu. Przekonali się o tym, kiedy ujrzeli, że został w niej uwięziony właśnie ich kolega, którego uważali za zmarłego... Więcej nic nie powiem, ale uwierzcie mi, że jakiekolwiek wcześniejsze odczucia względem książki prysły niczym bańka mydlana. W ogóle nie mogłam się od niej oderwać, targały mną przeróżne uczucia. Byłam zdziwiona, pełna żalu, niesprawiedliwości, nawet byłam zła na autora, że napisał tą książkę, gdyż przez niego ciągle o niej myślałam. Zrobił nam również psikusa, gdyż ta książka ma koniec i nie ma jednocześnie. Mam nadzieję, że przynajmniej szybko wyjdzie część druga, bo naprawdę można oszaleć. Ta opowieść, pokazuje jak niebezpieczna może być gra, oraz nie informowanie rodziców o wyjściu z domu. To są błahe rzeczy, ale w obliczu nagłego zagrożenia bardzo istotne. Jess miał żal do siebie, że znikał z domu gdzie i kiedy chciał, bo nagle nie było nikogo, kto mógłby mu pomóc. Polecam do czytania dzieciom nawet dziesięcioletnim, by zobaczyli jakie konsekwencje niesie za sobą bycie nieodpowiedzialnym.

„Uwięzieni w grze” to fantastyczna propozycja dla dzieci, które są fanami gier komputerowych i szukają ciekawych tytułów. Na pewno z wielkim zainteresowaniem będą wraz z głównym bohaterem poznawać reguły gry i walczyć z różnymi potworami. Jak w każdej grze przejdą najpierw poziom samouczka, w którym znajduje się irytujący sierżant. Książka jest zarówno ciekawa, jak również dostarcza wielu emocji od napięcia związanego z nagle pojawiającymi się niebezpieczeństwami po uczucie ulgi. Będę również momenty, w których nie można nie roześmiać się. Lekkie pióro autora, dynamiczna akcja, mnóstwo zaskakujących zdarzeń… To wszystko sprawia, że od książki nie można oderwać się. Jasse i Eric to sąsiedzi, którzy chociaż mają różne zainteresowania to przyjaźnią się. Plecaki odrzutowe, portale umożliwiające teleportacje czy ukryte ostrza i blastery… Świat wirtualny to nie świat Jasse. Eric natomiast uwielbiał przeróżne gry komputerowe, a ostania jego nowość „Pełna moc” sprawiła, że totalnie odleciał. W przenośni i nie, bo jak się okazuje nasz miłośnik gier komputerowych nagle zniknął. Zdążył wcześniej napisać do przyjaciela krótkiego sms-a by przyszedł i coś zobaczył. Gdy Eric niechętnie zjawił się u niego, nie zastał go. Zauważył uruchomioną grę i postanowił sprawić o co w niej chodzi. Nie wiedział jeszcze, że po naciśnięciu guzika znajdzie się nagle w samym środku gry. Czy Jassemu uda mu się odleźć przyjaciela? Jakie przygody go czekają? Ile żyć i z czym przyjdzie mu się zmierzyć? Przekonacie się sami. Jeśli Wasze dzieci nudzą się już światem bajek dla najmłodszych i szukają czegoś innego. Czegoś co dostarcza wielu emocji i czyta się z wypiekami na twarzy, to bardzo polecam książkę „Uwięzieni w grze”. Ja osobiście również chętnie przekładałam kolejne strony by dowiedzieć się co jeszcze spotka Jasse i jak ta historia się zakończy. „Uwięzieni w grze” jest na pewno fantastycznym pomysłem by odciągnąć dzieci od komputerów czy smartfonów. Jest to również pierwszy z pięciu tomów serii o chłopcu chodzącym do szóstej klasy, Jasse Rigbsy. Książka posiada dużą czcionkę i liczne ilustrację, które na pewno pomagają skupić się młodszym czytelnikom na zrozumieniu treści.