W dolinie Narwi. Zakochana hrabina

Tej serii nie można nie polubić:-) Tom trzeci ledwo się rozpoczął, a już się skończył. Co uległo zmianie, to opisy bohaterów, które stały się dokładniejsze. Postacie swoją postawą mają nas do siebie zachęcić i pokazać, że warto zainteresować się ich osobami. Rozdziały są dłuższe z uwagi na opowieść, którą przedstawiają. Oczywiście w momencie, kiedy rozpoczyna się kolejny, bywa dalszą częścią z tego samego czasu. Główna bohaterka, czyli hrabina Aurelia jest ukazana w jak najlepszym świetle. Piękna, odważna i bardzo bogata przyciąga uwagę nie jednego kawalera. Autorka podkreśliła, że zaloty wielu amantów nie są uczciwe. Majątek, który dostała po zmarłym mężu niestety bywa dla nich priorytetem. I tutaj historia coraz bardziej się rozkręca ponownie ukazując fabułę kryminalną. Mężczyźni, którzy obrali ją sobie za cel, choć ciało męża jeszcze dobrze nie wystygło, będą pisali listy z pogróżkami. Ciężko będzie jej toczyć tą nieuczciwą walkę, tym bardziej, że nieprawdziwe posądzenie o zabójstwo nieco ją załamie. Można by rzec, że niebezpieczne sytuacje staną się jej cieniem, gdzie nie spotka na drodze nikogo godnego zaufania. Wydawać by się mogło, że męski hazardzista i uwodziciel będzie kolejnym fantem do przepędzenia, tym bardziej, że niezbyt za sobą przepadają. Lecz czy okaże się tym, kto więcej wykopie pod nią dołków, czy raczej użyczy pomocnego ramienia i pomoże wyplątać się z problemów? Słuchajcie, nie wiem, czy akurat ta część jest najlepiej napisana, czy po prostu autorka zaserwowała nam serię, która wraz z kolejnym tomem ma coraz bardziej nas do siebie zachęcać. ,,Można na ciebie patrzeć i patrzeć, aż miałoby się ochotę zamknąć cię żywą w obrazie i nigdy nie wypuścić. Może gdybyś mniej na siebie zwracała uwagę, to nie ściągałabyś na siebie tylu kłopotów". Jak widać pewien amant nawet zazdrość swoją uwidaczniał w formie listu napisanego do Aurelii. Podobało mi się to, że historia była opisana jak z lepszego kryminału. Mieli swoje śledztwa i sugestie o których nam mówili. Ciche schadzki podobały mi się najbardziej:-) Bardzo ją polecam!