Wiewiórka. Już nie chcę być wiewiórką

Jak to czasami łatwo powiedzieć, że inni mają lepiej, że łatwiej być kimś innym i żyć jego życiem. Tak właśnie myślałam wiewiórka, która miała już dosyć bycia wiewiórką. Nudne i samotne, nic nieznaczące zbieranie szyszek i skakanie po gałęziach to zajęcia nie dla niej. A że wiewiórka zmienną jest to metamorfozy, których doświadczyła udowadniały jej, jak mylne mogą być czyjeś wyobrażenia, a to o poważnych bobrach, szlachetnych jeleniach, czy spokojnych jeżach. Wszystko wyglądało inaczej, dopóki nie doświadczyła uciążliwości bycia kimś innym na własnej skórze. Skąpana w jesiennych barwach opowieść o samoakceptacji i to w najlepszym wydaniu. To książka, która doskonale łączy w sobie życiowe mądrości z oryginalnym poczuciem humoru, co w efekcie końcowym daje nietuzinkową lekcję tolerancji, zrozumienia i wdzięczności. Zabawna, wartościowa, przepięknie i pomysłowo zilustrowana książka, którą dzieci pokochają i do której będą z przyjemnością wracać.

Gdybym przyznawała książkom gwiazdki w skali od 1 do 10, to seria o uroczej i odrobinę neurotycznej wiewiórce Wydawnictwa Druga Noga, dostałaby ode mnie 11! Uwielbiam w tych picturebookach absolutnie wszystko! Świetny, trafiający do czytelnika tekst. Błyskotliwe, często zaskakujące zakończenie. Lekko ironiczny, ale zrozumiały dla dzieci humor. I genialne ilustracje, wyśmienicie oddające ekspresję głównej bohaterki. Po tematach dzielenia się („To jest moje drzewo”) i żądzy posiadania („Trochę dużo”), Olivier Tallec zachęca dzieci do spojrzenia na własne życie z życzliwością i akceptacją. I robi to, jak zawsze, z ogromną dawką ciepła i poczucia humoru. Patrząc na swoje odbicie w leśnym stawie, wiewiórka stwierdza, że ma dość! Nie chce już być wiewiórką! Bo sami przyznajcie, co to za życie? Skakanie z gałęzi na gałąź i zbieranie szyszek? Są inne, dużo wspanialsze zwierzęta! Na przykład bobry! Wspólnie pracują, budując lepszy świat. Nasza bohaterka zaczyna więc żyć jak bóbr. Szybko jednak okazuje się, że to bardzo męcząca codzienność. Na szczęście, wiewiórka ma kolejny pomysł. Zostanie jeleniem! To przecież takie szlachetne zwierzę, prawdziwy król lasu! Tylko, ups, myśliwi uważają podobnie. No dobrze, to zostanie jeżem! Będzie wylegiwać się pod listkami, zajadać jeżyny i… dżdżownice?! Ble. Ale ok, wiewiórka ma jeszcze inne pomysły, a autor spełnia wszystkie jej zachcianki. Zostaje więc sową, łuskowcem, żabą, nietoperzem, pingwinem, żyrafą i ślimakiem. Lecz każde z jej wcieleń okazuje się niewypałem. Gdy wymęczona bohaterka dochodzi w końcu do wniosku, że chce znowu być wiewiórką, czeka na nią duża, włochata niespodzianka. Ta wesoła, genialnie zilustrowana historia, nauczy dzieci, że nie ma sensu szukać wad we własnym życiu i marzyć o cudzym. Bo to, co na pierwszy rzut oka wydaje się być atrakcyjne, w dłuższej perspektywie niekoniecznie musi być dla nas. Gorąco polecam! Od 3+.