Wilcze lato

Skandynawskie kryminały to coś po co coraz częściej sięgam ze względu na swoją oryginalność. Z początku bywa trudno wgryźć się w fabułę i przywyknąć do specyficznego stylu autora. Jest to moje pierwsze spotkanie, które uważam za jak najbardziej udane, a na dodatek ta książka jest wstępem do nowego cyklu. Fabuła sama w sobie dosyć nietypowa i na dodatek bardzo powiązana z tytułem powieści. Kto by się spodziewał, aż takiego rozwoju spraw, gdy w ciele otrutych wilków znalezione zostają ludzkie szczątki. Nie brakuje tutaj akcji jak i niespodzianek. Mamy okazję śledzić wszystko na bieżąco z główną bohaterką, która to jest policjantką. Hanna jako postać została fantastycznie wykreowana przez autora, a to dodaję jej takiej autentyczności. Polubiłam się z bohaterką, choć nie do końca od samego początku. Mimo swojej objętości książka ta pochłonęła mnie w kilka dni. Zdecydowanie polecam.

Martwy wilk. Fiasko w interesie narkotykowym. Zabójczyni z niezwykłymi umiejętnościami. Hannah Wester prowadzi sprawę, która wywraca jej życie do góry nogami. W ciele wilka znaleziono szczątki człowieka, którego to zwłoki powiązane są z transakcją narkotykową na granicy z Finlandią. Co tam się stało? Gdzie narkotyki i pieniądze? Kim jest tajemnicza Katia? To jest kryminał zasługujący na dołączenie do grona „Czarnej Serii”! „Wilcze lato” to pierwszy tom z nowego cyklu kryminalnego Hansa Rosenfeldta. Fabuła jest naprawdę ciekawa i porywająca. Autor ma dar do wymyślania dość nieoczywistych scen, które potrafią zmrozić czytelnika. Do tego akcja jest świetnie wywarzona i stopniowo nabiera tempa przez co wyłącznie potęguje to w czytelniku ciekawość i chęć jak najszybszego poznania finału historii. Chociaż niektórzy mogą początkowo poczuć znużenie. Dlatego proszę Was - wytrwajcie! Tutaj naprawdę bardzo dużo się dzieje i na lekturze zdecydowanie warto się skupić, aby niczego nie przegapić. Osobiście pomimo łączenia ze sobą wielu faktów prawie do końca nie byłam pewna, czy aby mój tok rozumowania był odpowiedni. Do tego trzeba przyznać, że autor miał ciekawy pomysł, aby od samego początku odkrywać karty, ale i nieźle nimi mieszać. Dawno nie spotkałam się z czymś takim w kryminale. Bohaterowie zostali tutaj przedstawieni genialnie! Są tajemniczy, zagadkowi, zupełnie nieoczywiści. Każdy z nich jest inny i wzbudza wiele sprzecznych emocji w czytelniku. Otrzymujemy tutaj przedstawienie dwóch naprawdę silnych postaci kobiecych - dobrej pani detektyw i tajemniczej Rosyjskiej zabójczyni. To ich postacie są tutaj najlepiej dopracowane i muszę przyznać, że autor zrobił to genialnie. Nasza pani detektyw skrywa tajemnice, które odcisnęły na niej piętno i tak naprawdę w pewien mniejszy bądź większy sposób rzutują na przebieg całej sprawy. „Wilcze lato” to książka, z którą zdecydowanie warto się zapoznać. Całość wypada naprawdę świetnie i jak na skandynawski kryminał czuć ten specyficzny klimacik, który bardzo często w nich otrzymujemy. Osobiście nie mogę się doczekać kolejnej książki z cyklu.

W lesie zostaje odnaleziony martwy wilk, a w jego żołądku szczątki człowieka. Szczątki te szybko zostają powiązane ze strzelaniną na granicy z Finlandią. Policjantka Hannah Wester wraz ze współpracownikami próbuje dowiedzieć się jak ofiara znalazła się w lesie w Haparandzie oraz co się stało z narkotykami i pieniędzmi, które miał przy sobie. Ale w miasteczku pojawia się tajemnicza Katia, która również poszukuje zaginione narkotyki i pieniądze. Niestety książka nie do końca spełniła moje oczekiwania. Miałam nadzieje na mocny kryminał od samego początku do końca. Niestety początek bardzo mi się dłużył. Zbyt duża ilość postaci powodował, że zaczęłam się gubić i nie wiedziałam kto jest kim i o co chodzi. Z czasem zaczęłam wszystko rozumieć i nawet trochę się wciągnęłam. Jednak nie tak, abym nie mogła się doczekać, kiedy w końcu będę mogła czytać dalej. Pomysł na fabułę był naprawdę dobry. Szczątki człowieka w martwym zwierzęciu, chyba jeszcze nie spotkałam się z czymś takim w książce. Jednak znowu prowadzone śledztwo przez Hannah nie jest jakoś bardzo fascynujące. I kurczę trochę się zawiodłam. Miałam nadzieję na bardzo dobrą książkę a dostałam średniaczka. Oczywiście takie jest tylko moje zdanie. Jest to pierwszy tom nowej serii Autora. Na pewno sięgnę po kolejną część, ale nie będę na nią czekała z niecierpliwością.

„Wilcze lato” to pierwsza część nowego cyklu kryminalnego Hansa Rosenfeldta. Początkowo myślałam, że moja przygoda z tą serią zakończy się na tej pierwszej części, jednak teraz, będąc po lekturze czekam na kolejne tomy. Pierwsze rozdziały budziły moją ciekawość, jednak ilość pojawiających się postaci zaczynała mnie przytłaczać. Do tego pojawiające się wstawki o tym, co kogoś spotka za jakiś czas, gdy nawet nie kojarzyłam danej postaci, wywoływały we mnie pewną irytację. Wraz z kolejnymi rozdziałami, gdy już kojarzyłam coraz więcej osób, a akcja nabierała tempa, wciągnęłam się na dobre. I to do tego stopnia, że książkę przeczytałam w jeden dzień, co u mnie jest rzadkością. Zawiła fabuła z bardzo przemyślanymi wątkami, które w odpowiednim momencie łączą się w całość, jak przy układaniu puzzli. Autor nie ukrywa niczego przed czytelnikiem, jednak bohaterowie do wszystkiego muszą dojść sami, a to budziło we mnie dużo emocji i napięcia. Zakończenie sprawia, że chciałabym od razu mieć w rękach kolejną część. Muszę się więc uzbroić w cierpliwość, a Was zachęcam do sięgnięcia po tę książkę.