Władca soli i kości

Władca soli i kości to mroczna historia, osadzona w rzeczywistości w małym miasteczku gdzie jawa łączy się z koszmarem. Główni bohaterowie zmagają się z własnymi demonami i starają się znaleźć równowagę choć jest to trudne przez przeciwności losu. "A prawdą jest to, że w bólu mieszka przyjemność". Styl autorki jest niezwykły i bardzo łatwo wczuć się w historię, wierząc że bohaterowie są rzeczywiści bądź że historia skrywa w sobie prawdę. Początek książki owiany jest tajemnicą, momentami jest bardzo mrocznie i strasznie a to dodaje klimatu dark academia i czuje się ciarki na plecach. "Serce jest innym zwierzęciem. Zamkniętym w klatce, samotnym padlinożercą, który karmi się swoimi własnymi ranami. Jego rany nigdy się nie goją, ponieważ nie może uleczyć tego, co jest ku niezbędne do przetrwania. A więc rany nie przestają się jątrzyć do czasu, kiedy to, co pozostało z serca, w końcu zostaje pochłonięte przez jego własne okaleczenie". Historia rozwija się powoli, bardzo dobrze wykreowani są bohaterowie więc poznajemy ich samych a także odkrywamy ich mroczne tajemnice. Autorka się nieco nami bawi bo czasem ciężko odróżnić rzeczywistość od halucynacji i łapiemy się na tym, że sami to kwestionujemy. Różnica wieku między główni bohaterami to 19 lat, to jest trochę dużo i nie każdemu się to spodoba. Bohaterowie poboczni mocno namieszają w całej historii jak i relacjach, które budują między sobą główni bohaterowie. Przeszłość odgrywa tu bardzo ważną rolę a zarazem stanowi też klucz. "Jesteś moim przekleństwem. Kiedy próbuję się trzymać od Ciebie z daleka, to tak, jakbym próbował wstrzymać oddech podczas przepływu. Chcę w Tobie utonąć". W książce występuje wiele triggerów, każdy z nich jest w jakiś sposób opisany ale i skrzywiony przez to jak nasi bohaterowie na nie zareagowali. Pojawia się tu też lekka zagadka a im bliżej końca tym więcej kłamstw wychodzi na jaw. A przez to odczuwamy sprzeczne emocje – jak na przepaścią. To tylko sprawia, że fabuła wabi nas do siebie jeszcze mocniej. "Kiedy próbujesz wyobrazić sobie świat bez tej osoby i nie możesz, wtedy wiesz, że to miłość". Władca soli i kości nie jest książką łatwą, opowiada o cierpieniu, skrzywieniu psychiki i walce w świecie gdzie porażka boli mocniej. Historia nas do siebie przyciąga, ale i pozostawia nam miejsce na własne przemyślenia a także ukazuje nieco inną stronę. Chciałabym przeczytać ją ponownie po raz pierwszy, aby wraz z bohaterami odczuwać całą paletę emocji. Bardzo bardzo polecam <3