Wnuczka wariatki. Pola

„Pola. Wnuczka wariatki” to książka o pokoleniu trzech kobiet, pretensjach, żalu, ale przede wszystkim opowieść o trudnych relacjach. Książka jest napisana w bardzo humorystycznym stylu. Czytając często się śmiałam. Pola ma dwadzieścia osiem lat i robi wszystko pod dyktando mamy Aliny. Gdy pewnego dnia się buntuje, mama za karę wysyła ją na wakacje do babci. Dziewczyna zna babcię tylko z opowieści, z których wynika, że jest ona niezrównoważona. Na miejscu dziewczyna zastaje dom, w którym nie ma żadnych wygód, a babcia sieje postrach całej wsi i łamie wszelkie stereotypy o staruszkach, które powinny siedzieć w domu i robić np. na drutach. Carmen, bo właśnie o niej mowa, to kobieta przebojowa i energiczna mimo swoich osiemdziesięciu lat. Główne bohaterki odgrywają kluczową rolę w tej historii, ale warto tez zwrócić uwagę na bohaterów drugoplanowych. Przede wszystkim zaciekawiła mnie postać Beaty, szefowej Poli. Kobieta jest przez wszystkich postrzegana jako zimna i sztuczna. Prawda o niej jest jednak zupełnie inna. Pamiętajmy, żeby nie oceniać ludzi tylko po wyglądzie. Z niecierpliwością czekam na kolejny tom. Jestem bardzo ciekawa jak ułoży się relacja matka-córka i jak dalej rozwinie się ta historia.

Pola to 28 letnia studentka oraz pracownica butiku. Jej stosunki z matką są bardzo napięte, kobiety od lat nie mogą znaleźć wspólnego języka. Rządząca życiem Poli matka wysyła ją na wieś do babki, której dziewczyna nie zna. Na Polę będą czekać wyzwania, a na dodatek babunia włączy ją w swoją intrygę. Czy starsza pani i wnuczka znajdą nić porozumienia? 👵🏼Książka ta była fajną odskocznią od kryminałów i thrillerów, chwila odetchnięcia. Fabuła jest prosta, ale nie ma czasu na nudy, bo Babunia i jej zwariowane pomysły nie mogą czekać. Dla mnie głównym wątkiem jest intryga Babci, w którą wpakuje też znajomych Poli. Mamy również wątek miłosny, w który m.in. króluje Gieniu, i jego artystyczne poglądy. Język to taki mieszaniec, bo jak zapewne wiecie babcie zawsze mają swoje słownictwo. 👵🏼Królową tej książki jest babcia Carmen, babcia krejzolka. Carmen to była milicjantka siejącą postrach niezgody na wsi, uparta, stanowcza kobieta. Bez kija lepiej nie podchodzić. Babunia prowadzi wojnę o las, którego nie chce dać wyciąć. O panie jakie ta kobita ma pomysły. Babcia Carmen lubi ostrą jazdę swoim fiatem oraz motorem, jazda bez trzymanki. Babunia gustuje w różnych trunkach, którymi lubi upijać innych. Pola ma inne podejście do życia niż matka, chce być szczęśliwa na swój sposób. Kiedy dotrze na wieś i pozna życie Babuni polubi je, baa będzie pomagać Carmen we wszystkim. U Babci zjawi się Aurelia z chłopakiem Gieniem, Dziunia vel Beata szefowa Poli i Aurelii, którą uważają za siksę. To co się będzie dziać w domu u Carmen to cyrk, a Gieniu to artysta. 👵🏼Było wesoło, ale momentami też poważnie. Życiowa książka choćby dlatego, że nie można oceniać ludzi po wyglądzie, bo możemy być w błędzie; od babci nigdy nie wyjdziesz głodny i zawsze jesteś dla niej idealny. Babcia to taka druga mama. Książkę czyta się szybko ze względu na to, że historia wciąga. Dziękuję wydawnictwu za książkę!