Wstyd

„Wstyd” Roberta Małeckiego to 10 książka tego pisarza. Thriller trzymający w napięciu do końca. A teraz zamknijcie oczy i powędrujcie w otchłań swojej wyobraźni. Opowiem Wam pewną historię. Smutną, ale jakże prawdziwą... ... Jesteś szczęśliwą kobietą. Masz rodzinę, kochającego męża, dzieci, satysfakcjonującą pracę. Jesteś totalną szczęściarą, jakbyś złapała Pana Boga za nogi. Pewnego dnia zauważasz, że coś jest nie tak. Mąż chodzi strapiony, nie układa się wam już tak dobrze, ale zrzucasz to na karb pracy, zmęczenia, bo cóż to mogłoby być innego? I wtedy wszystko zaczyna się walić. Czarny motyl ze złowrogą wróżbą zatacza swoje kręgi i dopada również ciebie. Upadają filary podtrzymujące do tej pory twoje stabilne życie. Kolejne kostki czarnego domina przewracają się z hukiem pod twoimi stopami, a ty nie możesz się ruszyć. Dowiadujesz się, że tak naprawdę żyłaś w bańce pozornej szczęśliwości, bo chciałaś, żeby tak było. Nie umiałaś zauważyć prostych sygnałów oddalając od siebie niewygodne tematy. Wstydzisz się tego, jak bardzo zawiodłaś swoją rodzinę. Ale pewnych rzeczy nie da się już zmienić. Przywrócić ludzi do życia. Czy uda ci się to wszystko ułożyć? Przezwyciężyć narastający wstyd i narodzić się na nowo, już bez bliskich ci osób, które bezpowrotnie straciłaś? ... Robert Małecki we „Wstydzie” gra na emocjach. Buduje niesamowity klimat otaczając nas stopniowo mroczną mgłą, która w nas pozostaje. Porusza tematy tabu, wstydliwe dla wielu z nas. Coś co niby tolerujemy, ale wolelibyśmy by pozostało daleko za nami. Czy właśnie dlatego osoby „czujące inaczej” wstydzą się mówić o własnej orientacji? Dają znaki, które mogłyby naprowadzić bardziej wnikliwe osoby na odpowiedni trop, a jednak wciąż pozostają w ukryciu. Dopiero tragiczne w skutkach sytuacje dają do myślenia. Czy wstyd jest przyczyną tych tragedii? Ta książka jest dla mnie wskazówką, aby bardziej przyglądać się swoim bliskim. Odczytywać na czas dawane przez nich sygnały, aby zapobiec nieodwracalnym w skutkach wypadkom. Zazwyczaj nie czytam książek poruszających tematykę LGBT+ i od wielu lat nie miałam takiej w ręku. Może dlatego w pewnym momencie wydawało mi się tego za dużo. Zaczęłam się nawet zastanawiać, kto jeszcze... To chyba jedyny minus, a poza tym – jak każda książka Roberta Małeckiego – wciąga i daje do myślenia. Poruszony wątek odmienności seksualnej jest jednak na tyle ważny, że warto sięgnąć po tę lekturę. Warto zastanowić się też nad naszymi relacjami z najbliższymi i czasem usłyszeć ich wewnętrzne wołanie o akceptację. Książka „Wstyd” miała swoją premierę 13.04.2022 Zachęcam Was do przeczytania!

Książki Roberta Małeckiego biorę w ciemno, nie muszę nawet znać opisu fabuły przed lekturą. Czy w tym przypadku również wybór okazał się być trafiony? 'W końcu odszedł, a ona została z niewiedzą. Niewiedzą i bezsennością. Ale teraz wiedziała już więcej.' W małej miejscowości zamordowany zostaje nauczyciel ze szkoły, w której pracuje była policjantka, Karla. Po pewnym czasie okazuje się, że jeden z synów nauczycielki również nie żyje. Czy te wydarzenia są ze sobą w pewien sposób powiązane? Czy szukamy jednego, czy kilku morderców? W każdej małej miejscowości śmierć jednego z mieszkańców jest tragedią i jednocześnie powodem do plotek. Gdy w zbliżonym czasie ginie kolejna osoba - nastolatek, mieszkańcy aż wrzą. Dla Karli sprawa jest o tyle trudna, że w przeszłości jej mąż zginął w wypadku podczas służby, a teraz straciła kolejnego członka rodziny. Dlatego też nie spocznie, dopóki nie odnajdzie sprawcy morderstwa syna. Główna bohaterka jest kobietą zdeterminowaną, która pomimo odejścia ze służby, w dalszym ciągu posiada instynkt policjantki. Niejednokrotnie udowodniła, że działania na swoją rękę często przynoszą szybsze efekty niż oczekiwanie na policję. W tym przypadku to właśnie kobieta po nitce do kłębka dochodzi do prawdy. Czy okazała się ona dla niej łaskawa? 'Nie chciała iść, a jednak nogi powiodły ją same. Krok po kroku. Pomyślała wtedy, że zło jest jak magnes. Przyciągało ją do siebie, chociażby mocno się zapierała.' Mroczna i wciągająca historia z kilkoma zagadkami w tle. Nic nie było oczywiste, a samo zakończenie zaskakujące. Dobrze spędziłam czas z tą książką i właśnie za to cenię sobie twórczość autora. Jeszcze się nie zawiodłam i czekam na więcej! 'Zastanawiała się, co powinna zrobić. I z kim porozmawiać. Czuła się zupełnie bezradna.'

Autor nie pozwala nam się nudzić w oczekiwaniu na kolejną część z Bernardem Grossem i tym razem porusza do głębi kolejnym znakomitym thrillerem. Nie byłam w stanie powstrzymać łez i samo to powinno wystarczyć za moją ocenę. "Świat zbudowany na wartościach okazał się jedynie zamkiem z piasku." Autor ponownie jak w „Zmorze” wciela się w kobiecą postać czyniąc to z wielkim wyczuciem i subtelnością. Julia Karlińska, była policjantka, po stracie męża w wypadku pracuje jako nauczycielka i samotnie wychowuje nastoletnich synów. Tego dnia gdy dowiaduje się o śmierci kolegi z pracy, nie spodziewa się, że przyjdzie jej opłakiwać też jednego z synów. Czy te dwie śmierci można łączyć? Wskazuje na to bliskość miejsc znalezienia ciał, ale poza tym trudno znaleźć jakikolwiek wspólny element. Julia, próbując zagłuszyć niewyobrażalny ból rzuca się w wir działań, próbując odkryć prawdę. Tylko czy jest na nią gotowa? Powieść budzi silne emocje. Pokazuje jak łatwo zniszczyć czyjeś życie poprzez brak akceptacji, tolerancji. Jak łatwo też wśród codziennych spraw nie zauważyć sygnałów, utracić więź z nastolatkami. Jak wielki wpływ na ludzkie decyzje ma wstyd przed tym co powiedzą ludzie. Gdy strach przed reakcją otoczenia buduje mur milczenia cegła po cegle. Mur, który tworzy fasadę złudnego poczucia bezpieczeństwa, gdy runie pozostawia tylko zgliszcza. Czy odebrałam tę historię tak intensywnie, ponieważ sama mam nastoletnich synów? Z pewnością tak, ale też dlatego, że dotyka problemu, który może stać się udziałem każdej rodziny. A współczesny świat pozornie tak tolerancyjny i otwarty jest pełen hipokryzji i okrucieństwa.