Zacisze krecika

Delikatna, ciepła opowieść, która zwróci uwagę dzieci na różne typy osobowości. Uświadomi maluchom, że są ludzie, którzy ładują baterie w gwarnym, wesołym otoczeniu przyjaciół. Ale są też tacy, którzy, by odpocząć, potrzebują ciszy i chwili samotności. Podpowie też, że warto jasno komunikować swoje potrzeby, a prawdziwy przyjaciel będzie je szanował i wspierał. Krecik i bóbr mieszkali w małym, uroczym domku na drzewie. Każdego wieczora ich okna rozświetlały się ciepłem lamp, zachęcając inne zwierzęta do spontanicznych odwiedzin. Królica, wiewiórka, myszka, borsuk, jeże, sowa… nie było dnia, by ich wesoła gromadka nie powiększała się o kolejnego zwierzaka. I chociaż wszyscy mieścili się w małym domku, to krecik poczuł się w końcu przytłoczony hałasem i tłokiem. Pomimo złej pogody, wyszedł na zewnątrz, by poszukać ciszy i wytchnienia. Bóbr odnalazł go, a gdy przyjaciel wytłumaczył mu przyczynę swojej nieobecności, ten wpadł na pewien pomysł. Zaangażował do pomocy resztę zwierząt i wspólnie przygotowali dla krecika wspaniałą niespodziankę. Taką, która już codziennie dawała mu potrzebną chwilę w samotności. Czas, potrzebny, by z uśmiechem i poczuciem harmonii w serduchu, mógł wrócić w ciepłe objęcia przyjaciół. Serdecznie polecam Wam tę książkę. Bije od niej spokój, mądrość i głębokie wartości. Jest też pięknie zilustrowana. Bardzo lubię w książkach Jane Chapman to, że zachowuje proporcje i naturalne kolory zwierząt. I jak często pojawiają się na ilustracjach książki. Ps. Dzieci, które znają inną pozycję autorki, tj. „Żegnaj, niedźwiadku”, na pewno od razu skojarzą bohaterów, ale oczywiście książkę można czytać także samodzielnie.

Grafika Jane Chapman od zawsze mnie zachwyca i w naszej biblioteczce nawet zebraliśmy już dość sporo tytułów tej autorki. Każda z historii niesie fantastyczny i ponadczasowy przekaz. Tutaj poznajemy krecika i bobra, przez których dom przewija się wielu gości, gdzie spotykają ich miłe chwile. Jednak nadchodzi moment, w którym krecik ma dość domowego zgiełku i szuka miesca, gdzie mógłby się odnaleźć i wyciszyć. Brakuje mu też samotności ze swoim współlokatorem. Czy ciekawi jesteście, jaką rolę zagra tu bóbr? Zapewne wpadnie na doskonały pomysł, jak pozytywnie zaskoczyć dobrego przyjeciela. Zachęcam do lektury. W tego wydania bije fenomenalna magia i rozpływam się, gdy przeglądam ilustracje. Urozmaicają one odbiór emocji bohaterów. Opowieść o przyjaźni niesie wiele mądrości jak akceptacja siebie, empatia, dbanie o potrzeby innych i zwracanie na nich uwagi. Może być podstawą do rozmów z dziećmi o stawianiu granic, a także o ochranianiu własnego “ja”. W naszym domu często przewijają się goście, więc ta książka jest trochę jakby o nas, a nauka, która z niej płynie to zadbanie o swoje potrzeby. Polecam z całego serca.

„Zacisze krecika” to pięknie wydana książeczka dla dzieci w wieku od 3 do 5 lat, ale myślę, że zachwyci również starsze dzieci i ich rodziców. Jest to urocza i cierpła opowieść o kreciku, który szukał swojego miejsca, w którym po prostu mógł być sobą. Krecik i bóbr uwielbiam spędzać wspólnie czas w domku na drzewie. Gdy zapalają lampy to każdego dnia ktoś nowy pojawia się w gościnnych progach przyjaciół. Pewnego dnia dla krecika zrobiło się zbyt ciasno i głośno. Zaczął szukać swojego nowego zakątka, ponieważ czasami lubił pobyć sam ze sobą a wieczorami wracać do przyjaciół w domku na drzewie. Książka jest przepięknie wydana. Posiada duże, kolorowe ilustrację, które pomagają małym czytelnikom zrozumieć przesłane jakie płynie z opowieści o kreciku. Autor chce powiedzieć, że każdy z nas jest wyjątkowy i odnalezienie miejsca, w którym można być sobą nie jest czymś złym. Jest kluczem do szczęścia. Książka napisana jest dużymi literami, zdania są proste a ilustracje rozwijają wyobraźnię. Książka jest świetnym narzędziem do tego by porozmawiać z dziećmi o tym, że akceptować siebie jak również innych.

Czujecie czasami, że chcielibyście się gdzieś zaszyć? Uciec od codzienności i wypocząć w ciszy i spokoju? Myślę, że taka myśl jest bliska wielu rodzicom, którzy chociaż chwilę w ciągu dnia chcieliby mieć tylko dla siebie, tak jak bohater tego pięknego picturebooka, autorstwa Jane Chapman. Domek na drzewie, czyli miejsce bliskie krecikowi i bobrowi zaczęło odwiedzić coraz więcej gości, którzy doceniali jego wyjątkowość i panującą w nim atmosferę. O ile bóbr cieszył się z obecności innych, to krecik odczuwał coraz większy dyskomfort i brakowało mu miejsca w którym mógłby wypocząć i spokojnie pomyśleć. Na szczęście przyjaciele dostrzegli utrapienie krecika i znaleźli na to rozwiązanie. Ta przeurocza pozycja to nie tylko zachwyt dla oka, którego dostarczają bajeczne ilustracje, ale też pozycja, która uświadamia, że chwila samotności, to coś zupełnie naturalnego i przydaje się dla zachowania równowagi. Czasami takiego ukojenie w bezpiecznym miejscu potrzebują zmęczeni rodzice, a czasami przeboćcowane dzieci. Bywa, że chcemy być sobą z dala od innych, bo tak najłatwiej poczuć się swobodnie. Odpłynąć myślami daleko, niczym krecikową łódką na środek jeziora w świetle księżyca. Dryfować bezszelestnie i rozkoszować się ciszą lub ulubionym widokiem, aby wrócić z naładowanymi bateriami.