Zagrabione życie i inne opowieści niesamowite

,,Był posępny listopadowy wieczór, nad rzeką zawisła gęsta mgła, a rozmyte aureole otoczyły latarnie uliczne. W takich okolicznościach doszło do rozmowy, która miała doprowadzić do tragicznych skutków". Chyba nie znam takiej drugiej pisarki, która umiałaby w tak ujmujący sposób opisywać wydarzenia z tej książki. Ma tak niesamowicie lekkie pióro, które wzlatuje nad niebiosa, a my chętnie się mu przyglądamy. Pochłaniamy najmniejszy kawałek treści, by pieściła nasze wnętrze. To opowieść z klasą i babcinym ciepłem. Tutaj bohaterzy rozmawiają o rzeczach ważnych i błahych, a ja nie potrafiłam się nadziwić, że każda ta rzecz ciekawiła mnie jednakowo. Bohaterami jest tu kilka postaci, które są faktycznie różne. Nie każdemu można tutaj zaufać, gdyż dla nich śmierć bywa na porządku dziennym. Zwłoki jakiegoś topielca pływającego od dłuższego czasu pod barką są nie człowiekiem z krwi i kości, tylko denatem, którego trzeba rozłożyć na czynniki pierwsze. Jednak mimo opisów nie jest nam niesmacznie, choć bohaterzy potrafią się krzywić. Jest ciekawie, jakby ktoś zdradzał nam największą tajemnicę. Odbiór denata przechodzi na nas i gdzieś zaciera się ta granica pomiędzy płaczem spowodowanym śmiercią, a widokiem ciała, które nie jest już człowiekiem, a jedynie jego skorupą, która pozostała do zbadania. W powieści znajduje się kilka różnych opowiadań, jednak każda z nich posiada ten smak i klasę z którą się je zapamiętuje. Niekiedy było mrocznie, ale nie wywoływały we mnie lęku, tylko właśnie podziw. Opowiadania podzieliłabym na horror, może nawet kryminał i oczywiście fantastykę, która zawsze w jej książkach jest obecna. Wszystko napisane z umiarem, małym dreszczykiem i niemal poezją doskonale przekazaną przez uczucia z jakimi zmagają się postacie. Zakończenia tych historii nie można przewidzieć, gdyż na początku każdego z nich odnajdziecie małą podpowiedź, a później skazani jesteście na domysły. Bardzo polecam do przeczytania przy ognisku, czy też wieczoru z horrorem, gdyż nie ukrywam, że w nocy emocje zwane strachem budzą się jako pierwsze:-)

Zło wdziera w się naszą codzienność z każdej strony… Wdziera się ono także z innego świata. Mgliste ulice wiktoriańskiego Londynu, przedmieścia lat 50., przerażające sekrety naukowca, śmiertelne niebezpieczeństwo to tylko niektóre z obrazów opowieści, które stworzyła dla nas Susan Hill w swoim zbiorze „Zagrabione życie i inne opowieści niesamowite”. Autorka znana jest z pisania niesamowitych historii, więc nie mogło być inaczej i tym razem. Hill ma wysoce rozwiniętą wyobraźnię i talent pisarki co pozwala jej tworzyć w sposób zaskakujący i na długo zapadający w pamięci. W „Zagrabione życie i inne opowieści niesamowite” oddała ona hołd wiktoriańskiemu stylowi pisania, ale zrobiła to na swój własny sposób. Dzięki temu być może całość jest znacznie lepiej przyswajana przez czytelnika i lepiej zrozumiana. Niemniej jednak charakter wiktoriańskich dzieł pozostał zachowany. Do zbiorów opowiadań zawsze podchodzę z dystansem, jednak trzeba przyznać, że tym razem nie ma mowy o żadnym zawodzie. Każda z 7 przedstawionych historii jest inna i równie mocno ciekawa. Może nie wszystkie były straszne, ale jest to bardzo miłe połączenie horroru, thrilleru i fantastyki. Oczywiście możemy się tutaj doszukiwać jakiś niedociągnięć, ale na upartego są one w każdej książce. Biorąc także pod uwagę, że są to opowiadania ich fabuła nie było mocno rozwinięta przez co momentami można odczuwać, że zostało coś pominięte. Autorka przede wszystkim stawia na dobrze przedstawione postacie i całą otoczkę, a nie akcję. Jednak uczucie grozy, niepokoju nie opuszcza nas ani na chwilę, a to sprawia, że każde z opowiadań czytamy z zapartym tchem. „Zagrabione życie i inne opowieści niesamowite” to świetny zbiór opowiadań, w którym tak naprawdę każdy miłośnik horrorów i thrillerów może znaleźć coś dla siebie. Susan Hill być może nie jest jeszcze u nas bardzo znana, dlatego tym bardziej polecam Wam jej książkę. Uwierzcie, że warto zapoznać się z jej prozą.