Zaskocz mnie

Bezwzględny jest świat profesjonalnego baletu. Chęci, ciężka praca, wyrzeczenia i determinacja nie wystarczą, by osiągnąć prawdziwy sukces. By cieszyć się chwilą ulotnej chwały i uznaniem trzeba mieć też perfekcyjne ciało, wygląd, talent sceniczny i silną psychikę. Najnowsza powieść Maggie Shipstead „Zaskocz mnie” porywa nas za kulisy i na scenę baletu odmalowując niewdzięczną pasję odbierającą tak wiele wszystkim tancerzom, a dającą wszystko jedynie wybranym. Jedną z takich niespełnionych baletnic jest główna bohaterka Joan i mimo ukazywania perspektyw różnych postaci spiętych krótkimi rozdziałami, to przede wszystkim jej historia. Fragmenty, które poznajemy cofając się o dekady, to znowu wybiegając w przyszłość do Paryża, Nowego Jorku czy na przedmieścia Południowej Kalifornii są niczym poszczególne elementy choreografii, które dopiero po złączeniu tworzą zapierające dech w piersi, pełne dzieło. Gdy dziewczyna godzi się z nieuniknionym nie widząc dla siebie przyszłości w balecie zachodzi w ciążę i poślubia przyjaciela z dzieciństwa. Nie spodziewa się, że balet wróci do niej ponownie za sprawą ogromnego talentu jej syna Harry’ego i córki sąsiadów Chloe. A wraz z nim przeszłość i tajemnica, która miała nigdy nie ujrzeć światła dziennego. I choć można powiedzieć, że balet jest tu bez wątpienia jednym z głównych, złożonych i wyjątkowych bohaterów, to powieść niesie dużo więcej przekazu niż tylko ciągłe dążenie do doskonałości. Ukazuje też scenę, jaką jest życie z wszystkimi jego cieniami i blaskami, z miłością i namiętnością, dokonywanymi wyborami i ich konsekwencjami. Piękno języka, nieco ironicznego humoru i trafne obserwacje ludzkiej natury idealnie korespondują z niespieszną fabułą, w której nie brak jednak zaskakujących piruetów. I choć sekret Joan odkryłam dość szybko, to nie umniejszyło to przyjemności z lektury, a słodko-gorzkie zakończenie wzbudziło uśmiech satysfakcji.

Kiedy ostatnio mieliście okazję być na przedstawieniu baletowym? Kiedy pławiliście się w świecie tańca i arcydzieł znanych choreografów? Pewnie bardzo dawno, a być może niektórzy nigdy nie mieli okazji nasycić wzroku i zatracić się pięknym baletowym dziele. Ale to można szybko zmienić, wystarczy na chwilę, dzięki najnowszej powieści Maggie Shipstead Zaskocz mnie, przenieść się w ten unikalny świat … Joan jest odważną i twardą kobietą, dążąca do realizacji swoich młodzieńczych marzeń. Pragnie być najlepszą tancerką baletową, a gdy poznaje mistrza baletu, Arslana, o niczym innym nie marzy. Ich pierwsze spotkanie zmieniło jej życie. Gdyby nie ono, może byłaby za kilka lat w innym miejscu … Zakochała się w nim i dzięki temu uczuciu chciała być najlepsza. Ale on myślał inaczej, dla niego była kolejną zabawką na drodze do międzynarodowej kariery. Nie docenił jej poświęcenia, zadrwił z niej. Porzucona kobieta decyduje się na małżeństwo z przyjacielem. Nie kochała męża, ale dawał jej stabilizację i bezpieczeństwo. W sercu na zawsze pozostał on, znakomity baletmistrz. Ale życie lubi sprawiać niespodzianki. Jak się okaże łączy ich więcej niż się wszyscy spodziewają. Jaka tajemnica jest między Joan a Arslanem? Dlaczego jest tak skrzętnie ukrywana? A może jej ujawnienie zniszczyłoby życie wielu bliskich? Nigdy nie jest się w stanie przewidzieć, jak mocno skrywane tajemnice wpłyną na losy ludzi, których dotyczą, dopóki się ich nie ujawni ... „Myśli, że ich taniec będzie o zamiarach, o sile i rzeczach nieukończonych”. Zaskocz mnie to wędrowanie po świecie tańca i baletu. To kojenie zmysłów niewypowiedzianymi słowami, karmienie oczu pięknym scenicznym ruchem ciał, odnajdywanie wrażliwości wydobywającej się z subtelnej gry zmysłów. Nie każdy odnajdzie się w tym nienamacalnych świecie baletu, nie każdy potrafi przeżywać to, co jest ukryte między delikatnymi gestami spojrzeniami. Ale warto się skusić i spróbować wniknąć w ten uroczy świat. Przeżycia niesamowite i niecodzienne. Balansowanie na krawędzi jawy i snu. Realności i marzeń. Ale to również historia kobiety upartej i dążącej do realizacji marzeń i planów. Zdeterminowanej i pełnej zaangażowania. Gotowej do poświęceń i odważnej w swoich działaniach. Dążącej do perfekcji i bycia najlepszą. Ale czy można bez końca tak się poświęcać? Jest taki moment, że trzeba powiedzieć dość i odpuścić. Jaką drogę wybierze bohaterka? Czy się zatraci w tym co robi czy też się ocknie i postanowi usunąć się w cień? Czy decyzja jaką podejmie będzie dla niej i jej najbliższych najlepsza? Ta lektura rozbudza zmysły. Fabuła toczy się powoli, bardzo umiarkowanym tempem. To nie miejsce na szybkie i brawurowe akcje, nagłe zwroty akcji. To czas na wyciszenie, na poddanie się zmysłowej grze. Tej powieści nie można czytać w pośpiechu, do przeżyć, na jakie zaprasza na autorka potrzeba ciszy i spokoju. Oderwania się od codzienności i przeniesienia się w świat przeżyć duchowych. Zapraszam w podróż do pachnącego subtelną grą zmysłów świata baletu i wspaniałych tancerzy … Poczujcie to, co jest niewidoczne i niewypowiedziane … Pozwólcie, aby wasza wyobraźnia miała swoją chwilę ...

Jestem zachwycona tą książką (tak jak i poprzednią tej autorki)! Widać w niej pasję, rzetelne przygotowanie do tematu, konsekwentne prowadzenie akcji. Jest to niezwykła historia ludzi związanych ze sobą zawiłymi a często też trudnymi nićmi losu, którzy w mniejszym lub większym stopniu należą do świata baletu. Akcja książki przeskakuje w czasie i miejscu, od lat 70. XX wieku do lat 2000, od Manhattanu i Kalifornii w Stanach do Paryża. W książce jest wiele zawiłych relacji pomiędzy bohaterami, mnie jednak osobiście najbardziej poruszyła relacja Harrego z Jacobem, ojca z synem. Książka jest piękna, wciągająca, emocjonująca, barwna, niezwykle ciekawie pokazuje świat baletu. Ogromnie ja polecam!