Zła się nie ulęknę

Czy horror to coś dla was? Jeśli tak, to zapraszam cię do opowiadań @tyna_pawlikowska Autorka w bardzo brutalny, lecz ciekawy sposób przedstawia kilka opowiadań. Każde jest inne, ale każde tak samo krwawe i przerażające. Dla mnie osobiście pióro autorki przypadło do gustu, gdyż jest proste, mało zawiłe a konkretne. Osoba Biestata wzbudza zainteresowanie czytelnika, gdyż od początku do końca nie wiemy, kim on tak naprawdę jest. Czy to diabeł w ludzkiej postaci, czy sumienie ukazane pod takim obrazem. Mimo wszystko wywołuje on pewne obawy. To też książka, która ukazuje, że pewne rzeczy, które wydarzają się w życiu mocno oddziaływują na naszą psychikę i w pewnym momencie wylewają się z człowieka, doprowadzając go do obłędu. Pierwsze opowiadanie dość mocno mnie wstrząsnęło, gdyż pomyślałem sobie, że takie sytuacje mają miejsce w życiu codziennym i nie wyobrażam sobie, żeby każda kobieta dopuszczała się takich zbrodni. Sądzę, że to udany debiut. Podziwiam za pomysłowość i siłę. Kobiety zawsze kojarzyły mi się z delikatnymi osobowościami, a tu proszę spod ręki Pani Justyny, wyszła tak mocna historia. Polecam Wam, gdyż widzę tutaj talent, któremu wystarczy dodać skrzydeł i trochę otuchy, aby mógł się rozwinąć, doskonalić. Pani Justyno chciałbym przeczytać jeszcze kolejną Pani książkę z tego gatunku bądź z innego. Widzę tutaj wielki potencjał. @jestem_pozytywny

Ta pozycja to stanowczo pozycja dla ludzi o mocnych nerwach. Fabuła zawiera drastyczne, okrutne, krwiste, straszne i dosadne sceny, które idealnie wpasowują się w gatunek, jakim jest horror. Z jednej strony stykamy się z psychopatyczną osobowością. Z drugiej strony fabułę możemy rozumieć jako kuszenie przez diabła. Z innej perspektywy postać Biestata przywołuje na myśl mrok tkwiący w duszy naszych bohaterów, z którym sobie w pewnym momencie przestają radzić i to popycha ich do okrutnych czynów. Może to jest sumienie? Poznajemy tutaj jakby urywek z życia bohaterów i to ten bardzo drastyczny, więc też nie mogłam konkretnie określić, do czego bardziej mi pasuje to wszystko. Interpretacja tego, co tu przeczytacie, jest dość szeroka. Zwrócę tu uwagę, że fabułę lepiej nie brać dosłownie, a metaforycznie. Wtedy otwiera nam się większe pole manewru do zrozumienia, co chciała przekazać nam autorka. Książka ,,Zła się nie ulęknę" Justyny Pawlikowskiej to debiut, który moim zdaniem ma drugie dno. Pisany prostym językiem, opowiadający historię bohaterów z różnych dziedzin życia typu zdrada, rządzą pieniądza itp. Jednak pod przykrywką tej prostoty tkwi pewien przekaz. Choć powiem szczerze, że autorka dość mocno zwraca uwagę na pewne sprawy. Nie wiem, czy ja dzisiaj zasnę. 😂 Pani Justyno podziwiam za mocną psychikę. Nie często spotyka się kobiety piszące horrory. Debiut zaliczam do udanych. Jest parę kwestii, nad którymi warto popracować, ale debiutom wybacza się wiele. Polecam.