Znaki życia Tom 2

Dzisiaj chce zaprosić was na recenzję drugiego tomu i moje wrażenia jakie wywarła na mnie ta historia trzech wspaniałych kobiet które mieszkają w pięknym miejscu na Mazurach ❤️ zapraszam "Znaki życia " tom.2 Wioletta Milewska Malwina Sylwia i Weronika zmagają się samotnie z codziennymi obowiązkami. Bez wsparcia najbliższych, starają się udźwignąć wszystko co przyniesie dzień. Malwina składa papiery rozwodowe a później spotyka ją największe rozczarowanie jakie może spotkać kobietę. To co przeszła i przeżyła nie mieści się w głowie. Stereotypy przekazywane z pokolenia na pokolenie są widoczne.. namacalne..trudne do zrozumienia. Ciężko mi było zrozumieć postępowanie jej męża, podłość jakiej dokonał nie usprawiedliwi jego poczynań...krzywdę jaką wyrządził swojej rodzinie tak szybko nie zostanie zapomniana. Czy Malwina udźwignie ciężar jaki w sobie nosi ? Czy przebaczy ? Nie tego nie można wybaczyć... Czy trauma jaką przeżywa da jej normalnie żyć? Czy zapomni o wydarzeniach pewnej nocy? Sylwia teskni za mężem który w domu jest gościem, bo ciągłe wyjazdy służbowe nie pozwalają jej na normalne życie i postanawia że zrobi mu niespodziankę. Kupuje bilet i leci do Szwecji .Na lotnisku doznaje szoku gdy widzi swojego męża który nie czeka na nią tylko na kogoś innego ...Jak przyjmie do wiadomości to co skrywa jej wspaniały mężulek? Co odkryje Sylwia jeszcze ? Jak udźwignie prawdę która przekreśli wszystko w co wierzyła? Czy jej życie też jest jednym wielkim kłamstwem? Co jeszcze czeka ją w tym zakłamanym świecie? Wiktoria także w dalszym ciągu zmaga sie z obowiązkami ktore zrzucili na nią domownicy.. brat z narzeczoną w jej domu zachowują się jakby przyjechali na wczasy i nie kwapią się z żadną pomocą ...Wiktoria staje się dla wszystkich kucharką ,sprzątaczką i osobą która zapewnia wszystkim byt i opierunek bo tak trzeba, bo tak miała wpojone w domu...Tylko z czasem zaczyna jej to ciążyć, bo wszystkie obowiązki zrzucone zostają na jej ręce ,mąż za priorytet ma budowę domu brata ,zostawił wszystko na "głowie " żony ,bo daje radę, nie narzeka ,nie skarży się to wszystko gra ...Tylko tu nic nie gra bo Wiktoria ma dość służenia i pracy w gospodarstwie. Czuje że kiedyś przy wszystkich "wybuchnie" I wykrzyczy to co ją boli ...Tylko czy zrozumieją jej ból I bezsilność? Czy tak trudno zauważyć że nie jesteśmy robotami Tylko ludźmi którzy potrzebują pomocy, wsparcia.... Niestety niektórzy nie widzą nic tylko czubek własnego nosa i chyba to jest najbardziej przykre.... To nie jest cukierkowa powieść, poruszane są tu tematy które dotykają wielu ludzi. Ale stereotypy już nie są tak powielane ,ludzie starają się żyć według swoich zasad,obierać inną drogę nie taką jaką wpoili im rodzice,idą z postępem, ale czy patrzą na drugiego człowieka...Z tym jest różnie bo patrząc na świat widzimy jaka panuje "znieczulica" żadko wtrącamy się w czyjeś sprawy ,nie reagujemy tak jak powinniśmy, zderzamy się z rzeczywistością i zastanawiamy się czy to dobra droga.... Ta historia udowadnia jaką siłę I odwagę mamy w sobie. Te trzy kobiety są naprawdę świetnie wykreowane przez autorkę i nie da się obojętnie przejść obok ich przeżyć, zmagań z losem. Ale dzięki temu starają się zawalczyć o siebie ,chcą pokazać co dla nich jest ważne w życiu, nie boją się przełamać stereotypów które wpojono im w domu rodzinnym. Ta historia otworzy wam oczy, da do myślenia, zaskoczy a nawet zmusi do refleksji.... Czytajcie naprawdę warto ❤️