Bernard Gross. Tom 4. Zrost

Naczekałam się na najnowszą powieść z Bernardem Grossem, naczekałam, ale po stokroć było warto. A o kunszcie Roberta Małeckiego, umiejętności trafiania w serca i zapadania w pamięć czytelników, świadczy fakt, że mimo upływu niemal czterech lat od wydania części trzeciej historia Grossa i jego postać były dla mnie tak żywe, jakbym zetknęła się z nimi wczoraj. Zupełnie jak z przyjacielem spotkanym po latach, z którym od razu czujemy tę samą więź i nić porozumienia, a upływ czasu nie ma najmniejszego znaczenia. Również niespiesznie tocząca się akcja, tak charakterystyczna dla wcześniejszych książek autora pozwoliła mi od pierwszych stron wczuć się w ten sam klimat jak przed laty. Dobrze było wrócić na chełmżyński posterunek policji i towarzyszyć komisarzowi Bernardowi Grossowi i jego podwładnej Monice Skalskiej w kolejnych dochodzeniach. W dwóch sprawach, pozornie oczywistych jak samobójstwo starszego mężczyzny i wypadek drogowy, w którym ginie kobieta niektóre dźwięki brzmią fałszywie mobilizując dociekliwą parę śledczych do zagłębiania się w przeszłość ofiar. Przeszłość, która nigdy nie dała odetchnąć również Grossowi, ponownie o sobie przypomina dostarczając nowych faktów w sprawie napadu na jego żonę sprzed lat. Tyle w jego osobistym życiu trudnych emocji, wyrzutów sumienia, zaprzepaszczonych szans na jakąkolwiek relację z dorosłym już synem, w końcu obaw przed związkiem dającym ukojenie i szczęście. Autor pozwala nam nie tylko zagłębić się w emocje i rozterki bohaterów, ale i w przeszłość sięgającą II wojny światowej. Obie linie czasowe budują kawałek po kawałku obraz teraźniejszości, na której cieniem kładą się czyny z czasów wyciągających na powierzchnię zło drzemiące w człowieku. Zło, które raz obudzone nie zaśnie już nigdy. Obawiałam się, jak bardzo Autor tym razem doświadczy Grossa, który na swoich barkach od lat dźwiga ogromny ciężar, ale zostałam pozytywnie zaskoczona. Odniosłam wrażenie, że Autor pozwolił bohaterowi dojrzeć, pogodzić się w części z tym, na co nie ma wpływu, choć o szczęśliwym zakończeniu mowy być nie może. W sumie o jakimkolwiek zakończeniu, bo nadal wiele pytań z przeszłości Grossa oczekuje odpowiedzi. Będę ich wypatrywać w piątym tomie, choćby miał wyjść za kolejne cztery lata. Bardzo ucieszyło mnie też zachowanie spójności graficznej serii mimo zmiany wydawnictwa.

W jeziorze w pobliżu Chełmży komisarz Bernard Gross znajduje ciało starszego mężczyzny. Wszystko wskazuje na brak udziału osób trzecich, jednak zagadki zaczynają się piętrzyć. Gross rozpoczyna skomplikowane śledztwo, a by wyjaśnić sprawę, policjant musi sięgnąć daleko w przeszłość, do czasów II Wojny Światowej. Dla mnie, Robert Małecki jest jednym z najlepszych polskich autorów. "Zrost", będący czwartym tomem serii o komisarzu Bernardzie Grossie i Monice Skalskiej, ponownie ukazuje jego talent w kreowaniu intrygujących fabuł i ciekawych postaci. Autor jak mało kto, potrafi zagłębić się w psychikę postaci, co nadaje im głębi i autentyczności. "Zrost" to literackie mistrzostwo i książka, która nie tylko trzyma w napięciu, ale również stawia ważne pytania dotyczące ludzkiej natury i moralności. Małecki w sprytny sposób wprowadza czytelnika w świat zawiłych relacji rodzinnych, gdzie krzywdy z przeszłości jątrzą się, a zmowa milczenia sprawia, że dojście do prawdy jest niezwykle trudne. Książka skłania do refleksji nad naturą zła i podkreśla, że granice człowieczeństwa mogą się przesuwać w najmroczniejszych zakamarkach ludzkiej duszy. Bernard Gross, zmagając się nie tylko ze śledztwem, ale także z tajemnicami swojej rodziny i własnymi demonami, staje przed trudnymi wyborami. Powiązanie współczesnego śledztwa z czasami wojny, dla mnie było strzałem w dziesiątkę! Dodaje to całej historii innego wymiaru, ukazując złożoność relacji międzyludzkich i wpływ dawnych wyborów na teraźniejszość. "Zrost" dostarcza nie tylko znakomitej rozrywki, ale zmusza też do refleksji. Lektura tej książki, to była prawdziwa czytelnicza uczta! Na koniec pozostaje tylko zapytać: "kiedy nowy Gross?". Ja już czekam na kolejny tom. Polecam bardzo!

"Zrost" Roberta Małeckiego, to bardzo ciekawy kryminał. Mogę śmiało powiedzieć/ napisać, że dobrze bawiłam się, czytając tę powieść. Było to moje pierwsze spotkanie z komisarzem Bernardem Grossem. Dodam, że ta historia jest czwartą częścią przygód komisarza. W wolnej chwili chętnie nadrobię pozostałe trzy tomy. Nieznajomość treści: "Skazy", "Wady" i "Zadry" nie przeszkodziła mi w zrozumieniu "Zrostu". Jestem pod ogromnym wrażeniem tej historii. Dlaczego? Znalazłam tutaj mnóstwo interesujących wydarzeń. Były zwłoki i znakomite śledztwa. Autor Robert Małecki zaprowadza nas do II wojny światowej. Te wydarzenia mocno mną wstrząsnęły. Autor wspomniał również o mojej ukochanej Bydgoszczy. Duży plusik za to. Bohaterowie tej książki wcale nie będą mieli lekko. Śledztwa nie zawsze będą szły w taką stronę, jaką by sobie tego życzyli. Podobała mi się praca komisarza Bernarda Grossa. Dosłownie staje na rzęsach, żeby wyjaśnić powierzone jemu sprawy. Do tego wszystkiego dochodzą jego rodzinne problemy. Czy wyjaśni się sprawa jego żony? Czy syn zacznie szanować swojego ojca? Oprócz wątków kryminalnych bardzo dobrze są opisane wątki obyczajowe. Podoba mi się pióro Roberta Małeckiego. Jego najnowszy kryminał trzyma w napięciu prawie do ostatniej strony. Zakończenie dało mi dużo do myślenia. Oprócz ciekawej fabuły i interesujących bohaterów doświadczyłam tutaj mnóstwo zwrotów akcji. Jeżeli tak jak ja, uwielbiacie bardzo dobre i wciągające kryminały, to koniecznie sięgnijcie po "Zrost" Roberta Małeckiego. Ps. Fabuła tej powieści na długo pozostanie w mojej głowie. Z czystym sercem polecam.