Życie marionetek

Nawet nie sądziłam, że tak przepadnę z tą książką. Od samego początku nastroiła mnie na opowieść życia w której pewien pan pragnął mieć dziecko. Od razu zaznaczam, że to niemal bajkowa fantastyka, gdzie rzeczy łącznie z robotami mówią, a nawet czują. Ten świat nie ma granic, tu nikt nie pyta co jak zostało zrobione, tylko w momencie, kiedy wpada do głowy szalony pomysł, od razu się go realizuje, jakby odpowiedź pojawiała się w głowie, a potrzebne rzeczy były na wyciągnięcie ręki. Spodobał mi się moment, kiedy jakieś uczucie, które odczuwała postać zostało dokładnie przeliczone i to z niego wychodziło, czy ktoś odczuwał samotność, czy też miłość. Od razu naszły mnie myśli, by ludzie mogli w ten sposób obliczać nasze choroby, to wiedzielibyśmy jak z nimi postępować:-) Sami zobaczycie, że przy tej książce i wasza wyobraźnia ruszy na polowanie w celu odkrycia terenu po którym normalnie się nie poruszała. Zaprowadzi was do świata tajemnic, które roboty z książki chciały ukryć, oraz pokaże, że rodziną nie nazywa się tylko osoby spokrewnione, które łączy jedna krew. Rodzina bowiem to wartość, która wzajemnie się wspiera i zawsze na sobie może polegać, bez względu na swoje pochodzenie. Ciekawymi momentami były rozmowy pomiędzy robotami, które gdy bardziej sobie psociły, robot pielęgniarka stwierdziła, że najlepiej będzie odciąć rękę, która nabroiła, by już nie mogła krzywdzić. Ich pomysły mnie zadziwiały, ale i pokazały, że choć to po części bajka, to jednak najlepiej, jeśli przeczytają ją osoby pełnoletnie, które potrafią oddzielić prawdę od fikcji. Miasto Elektrycznych Snów, Błękitna Wróżka, drzwi Nieba, Błękitny Duszek, Zaklinacz oraz dziwna relacje pomiędzy ludźmi, a robotami sugerujące grę wstępną, to tylko zalążek tego, co was tu spotka. Niektóre sytuacje mogą budzić u niektórych zdziwienie i może zniesmaczenie, ale ja potraktowałam to jako dobrą zabawę i fantastykę do której wcześniej nie miałam dostępu. Coś na kształt niegrzecznej i niesfornej baśni. Mi się podobała:-)

Co według Ciebie chce czytać Pokolenie Z, czyli osób urodzonych pomiędzy 1995 a 2012 rokiem? Osobiście zauważyłam, że najchętniej czytanymi przez nich książkami jest fantastyka, która wkracza w nasz realny świat. Do tego jeszcze trzeba dodać wątek „found family” i mamy lekturę satysfakcjonującą. Dlatego jeżeli szukasz książki w tym klimacie to koniecznie sięgnij po „Życie marionetek” autorstwa TJ Klune’a. „- Pracodawcy nie trzymają pracowników w klatkach [...] - I tu się mylisz, najdroższa. Doskonale wiem, że pracodawcy w dawnych czasach trzymali pracowników właśnie w klatkach. Nazywały się boksy. Biurowe”. „Życie marionetek” to książka z pogranicza fantastyki i science fiction, która idealnie nawiązuje do naszych obecnych czasów. Humor przeplata się tutaj z życiowymi mądrościami, ogromem ciepła i niesamowitą przygodą. Na przykładzie barwnych bohaterów Autor po raz kolejny oddał w nasze ręce powieść, która opowiada o dorastaniu i odnajdywaniu siebie oraz swojego miejsca na świecie. Jak zawsze uświadamia, że nie ważne jest to co inni myślą na nasz temat, a powinno nas obchodzić jedynie to co sami o sobie myślimy. Niejednokrotnie zmusza do refleksji i zatrzymania się nad tym co tu i teraz, nad człowieczeństwem i przede wszystkim wartościami jakimi kierujemy się w życiu. Tutaj każda z postaci jest wyjątkowa i nietuzinkowa. Każda z nich ma swoje własne doświadczenia te przyjemne, ale i trudne. Jednak to jak wszyscy się ze sobą dogadują i wspierają tworząc niesamowitą rodzinę z wyboru jest genialne. „- Ponieważ wszystkie istoty zasługują na to, by żyć, a przy tym żeby nie musiały nikomu służyć. - Mamy w życiu cel - podjęła pielęgniarka - wykraczający poza nasze oprogramowanie”. „Życie marionetek” to kolejna piękna i dająca nadzieję książka w dorobku Autora. Pomimo, że nie jest to do końca to co Autor chciał stworzyć (o czym sam wspomina w posłowiu) to jednak oddał w nasze ręce perełkę, która zyska wielu fanów. P O L E C A M !