Daphne du Maurier

Daphne du Maurier była brytyjską pisarką, biografką i dramatopisarką, która zasłynęła jako mistrzyni suspensu i romansu z elementami horroru oraz fantastyki. Urodziła się w 1907 roku w Londynie w rodzinie o bogatych tradycjach artystycznych. Jej ojciec, sir Gerald du Maurier, był znanym aktorem i producentem teatralnym, a dziadek, George du Maurier, cenionym pisarzem i rysownikiem.
Daphne du Maurier zadebiutowała w 1931 roku powieścią "Dobry duch" ("The Loving Spirit"), opowiadającą o losach czterech pokoleń rodziny żeglarzy z Kornwalii. To właśnie w Kornwalii spędziła większość życia, czerpiąc inspirację z malowniczego otoczenia, które często stało się tłem jej powieści.
Jej najbardziej znana powieść, "Rebeka" ("Rebecca"), opublikowana w 1938 roku, zdobyła Nagrodę Pulitzera i została zekranizowana przez Alfreda Hitchcocka, który nakręcił również film "Ptaki" ("The Birds") na podstawie jej opowiadania z 1952 roku. Książki du Maurier, takie jak "Moja kuzynka Rachela" ("My Cousin Rachel"), "Oberża na pustkowiu" ("Jamaica Inn"), "Kozioł ofiarny" ("The Scapegoat") i "Zatoka Francuza" ("Frenchman's Creek"), stały się bestsellerami i były adaptowane na potrzeby filmu i telewizji.
Daphne du Maurier była także autorką biografii historycznych, pisząc między innymi o królowej Elżbiecie I oraz o postaciach takich jak Oliver Cromwell i Richard Grenville. W życiu prywatnym, poślubiła majora Fredericka Browninga w 1932 roku i miała z nim troje dzieci. Mimo małżeństwa, spekulowano na temat jej intymnych relacji z kobietami, co dodawało tajemniczości jej osobistej historii.
W 1969 roku Daphne du Maurier została odznaczona tytułem Damy Komandora Orderu Imperium Brytyjskiego za swoje osiągnięcia literackie. Zmarła w 1989 roku w swoim domu w Kornwalii, pozostawiając po sobie trwałe dziedzictwo jako jedna z najwybitniejszych pisarek XX wieku.