Florystki

Mam już kilka przeczytanych książek autorki na swoim koncie i choć bywało różnie to z uporem ciągle wracam do jej powieści, bo zawsze mnie czymś zaskoczy. Tak było i tym razem. Gdy Sonia wchodzi do kwiaciarni Chloris w której od dawna pracuje nie spodziewa się bałaganu jaki tam zastaje. A gdy na na nożycach znajduje krew jest już mocno zaniepokojona. Jej szefowa a zarazem przyjaciółka Helena nigdy nie pozwoliłaby sobie na taki rozgardiasz. Jednak Helena zapadła się pod ziemię. Tropy prowadzą w góry. Im mocniej Sonia zagłębia się w życie swojej przyjaciółki tym więcej tajemnic odkrywa. O co w tym wszystkim chodzi? Książka od początku mocno wciąga. Od razu zostajemy wciągnięci w akcję odnalezienia Heleny. Właściwe możemy spodziewać się najgorszego. Jak to u pani Sinickiej, napięcie chwilami mocno daje się we znaki. Gwałtownie narasta, po czym opada, by znów nas zaintrygować. Z wielkim zainteresowaniem odkrywałam kolejne części układanki. I tym razem zostałam kompletnie zaskoczona rozwiązaniem. Dodatkowo satysfakcję przyniósł mi epilog. Ale co tam się właściwe zadziało to musicie dowiedzieć się sami. Trochę wkurzała mnie postać Soni. Była dla mnie dość nieporadna i mało logiczna. Ale w zakończeniu trochę zyskała w moich oczach. Lubię książki autorki za tę gęstą i mroczną atmosferę co sprawia, że z przyjemnością chwycę za kolejną jej książkę.

Sonia i Helena wspólnie prowadzą kwiaciarnie Chloris. Kiedy jedna z nich znika, na jaw zaczynają wychodzić mroczne sekrety. Sonia wraz z mężem zaginionej będą próbowali rozwikłać zagadkę tajemniczego zniknięcia. Po drodze przekonają się że nikomu nie można ufać. Czy uda im się rozwikłać tajemnicę? Czy Helena odnajdzie się cała i zdrowa? " Krew na ostrzu nożyc, smugi na podłodze, przewrócony plakon. Nie da się już dłużej dyskutować z rzeczywistością" " Florystki" to książka którą czyta się szybko dzięki bardzo fajnie wymyślonej fabule. Pełna emocji, intryg oraz napiętej atmosfery historia, która wciąga od pierwszej strony. W książce znajdziecie kilka ciekawych wątków takich jak problemy małżeńskie czy przyjaźń. Narracja prowadzona z perspektywy dwóch osób, dzięki czemu łatwiej jest nam poczuć to co czują bohaterowie którzy są naprawdę fajnie wykreowani. Jeżeli lubicie thrillery, to dajcie się skusić. Polecam❤️

"Florystki" Alicja Sinicka Wydawnictwo: Wydawnictwo W.A.B. Premiera: o8.o3.2o23 Helena i Dorian Bardo wiodą spokojne życie. Kobieta jest właścicielką dobrze prosperującej kwiaciarni "Chloris". Pewnego dnia jej pracownica i jednocześnie przyjaciółka, Sonia, znajduje w kwiaciarni ślady krwi a do tego nie może skontaktować się z Heleną. Już wtedy zaczyna mieć złe przeczucia. Co stało się z Heleną? Co wydarzyło się w kwiaciarni? Czy krew znaleziona w kwiaciarni należy do kobiety? "Florystki" to pierwsza książka autorstwa Alicji Sinickiej, którą miałam okazję przeczytać i z pewnością nie będzie to ostatnia książka tej autorki po która sięgnę. Autorka już od pierwszych stron wzbudziła moją ciekawość. Wiedziałam, że dalsza treść tej książki nie będzie oczywista. I nie myliłam się. Z każdym kolejnym rozdziałem robiło się bardziej interesująco i tajemniczo. A do tego autorka podsuwała nam coraz to nowe tropy i dozowała chwilę niepokoju. Fabuła była świetna, a zwroty akcji dodawały atrakcyjności całej historii. Niepokojące wiadomości i tajemniczy dziennik Heleny wzmagał niepokój i podsycał ciekawość. A wracanie do przeszłości bohaterów powodowało jeszcze większy chaos w mojej głowie. Co tak naprawde przydarzyło się Helenie?Kobieta ma dużo tajemnic, które powodowały jeszcze więcej niewiadomej. Zdecydowanie treść tej książki powoduje niezły mętlik w głowie. Autorka w piękny sposób opisywała również kompozycje kwiatowe. Ja oczami swojej wyobraźni, zachwycałam się każdym bukietem przedstawionym w tej książce "Florystki" to fantastyczna, wciągająca książka. A do tego napisana lekkim językiem, pozwalająca szybkie czytanie jej. Po przeczytaniu tej książki już wiem dlaczego pani Alicja nazywana jest mistrzynią thrillerów psychologicznych. Ja jestem zachwycona tą historią. Polecam wam również ją poznać a za egzemplarz recenzencki dziękuję wydawnictwu.

Z kryminałami mam tak, że staram się ograniczać ilość książek, filmów, czy seriali z tego gatunku. Jaki jest tego powód? Mam wrażenie, że takich tytułów z każdym rokiem jest coraz więcej. Wiele z nich popada w dobrze znane mi schematy, tym samym nie sprawiając mi przyjemności. Często wręcz mnie nudzą i odpychają swoją nieprzewidywalnością. Na szczęście, niedawno trafiłem na pozycję, która sprostała moim wysokim wymaganiom. Jest oryginalna, zaskakująca i bardzo wciągająca. Chodzi o najnowszą powieść autorstwa Alicji Sinickiej, pt. Florystki. Punktem wyjścia fabuły jest zaginięcie Heleny Bardo. Właścicielka znanej, popularnej i wziętej kwiaciarni Chloris nagle zniknęła. Pozostała po niej jedynie plama krwi, przewrócony flakon z kwiatami i leżące na podłodze w lokalu, w którym pracuje nożyce. Nie wiemy co się stało. Nie wiemy, czy żyje, czy może przed kimś uciekła. Możemy się jedynie domyślać, co zresztą następnie robimy przez większą część powieści Florystki. Jak zatem widzicie, książka zaczyna się w sposób dosyć prosty i znany z wielu historii. Jednakże, tym co odróżnia nowość wydawnictwa W.A.B. od innych tytułów z tego gatunku jest sposób prowadzenia narracji, genialnie budowane napięcia i odpowiednio zbalansowane odkrywanie kolejnych tropów i sekretów przed czytelnikiem. Te trzy elementy zostały przez autorkę dopracowane wręcz do perfekcji, co czyni lekturę niezwykle wciągającą. Kto i dlaczego? Co tyczy się narracji. Historia jest opowiadana przez dwójkę bohaterów. Mamy zatem dwie perspektywy. Pierwsza, ta która zajmuje większość treści książki, została przedstawiona z punktu widzenia Sonii. Sonia jest współpracowniczką Heleny i jej najlepszą przyjaciółką. A przynajmniej tak jej się wydawało. W trakcie kolejnych rozdziałów przekonuje się bowiem, że tak naprawdę niczego nie wiedziała o osobie, na której bardzo, ale to bardzo jej zależy. Druga perspektywa dotyczy z kolei męża Heleny, o jakże irytującym i według mnie po prosty głupim i niepasującym tu imieniu Dorian. I tak oto część rozdziałów i historii opowiadana jest z punktu widzenia przyjaciółki, a część z punktu widzenia męża. Jak się z czasem dowiadujemy, taki zabieg wcale nie jest przypadkowy. Najważniejsi bohaterowie, podobnie jak Helena, skrywają bowiem własne sekrety. Czasem mogą nawet o tym nie wiedzieć, ale tak jest. Po prostu perfekcyjny kryminał Historia została doskonale zbudowana przez panią Sinicką. Florystki spokojnie przeprowadzają nas przez kolejne rozdziały pełnej tajemnic fabuły. Od momentu gdy wciągnęły mnie już pierwsze strony książki, nie mogłem oderwać się od niej aż do samego końca. Dlaczego? Bo chciałem wiedzieć co wydarzy się dalej! Czy pojawią się jacyś podejrzani. Czy Helena z kimś się skontaktuje. Przede wszystkim chciałem jednak zrozumieć dokładnie jak te wszystkie elementy układanki są ze sobą powiązane. Świetnie zbudowana antycypacja. Po prostu świetnie. No właśnie. Sekrety. To mogłaby być kolejna książka, przedstawiająca śledztwo policji. Moglibyśmy wcześnie odkryć jakiś trop, który później w nieoczekiwany sposób powróciłby w finale. Na szczęście autorka obrała inną drogę. Bohaterowie robią bowiem coś niedorzecznego, co często widzi się w filmach, czyli na własną rękę próbują się czegoś dowiedzieć. No bo po co od razu wszystko mówić policji, prawda? Tak dochodzimy do trzeciego elementu narracji, czyli treści pamiętnika zaginionej. Podsumowanie Florystki wciągająca na całego. Muszę podkreślić to jeszcze raz, gdyż dawno żadnej książki nie czytało mi się aż tak łatwo, szybko i przyjemnie. Często w przypadku kryminałów na dość wczesnym etapie rozwoju fabuły udaje mi się odgadnąć jakiś ważny dla historii fakt, ale tym razem było inaczej. Gdy myślałem, że mniej więcej wiem już co autorka wymyśliła, po kilku rozdziałach okazało się, że zupełnie nie miałem racji. I ten fakt sprawił mi niezwykłą przyjemność. Na koniec mogę tylko dodać, że żałuję iż jest to pierwsza powieść Alicji Sinickiej, z którą mam do czynienia (na koncie ma ich bowiem kilkanaście), gdyż pod wieloma względami jest to najlepszy kryminał jaki miałem okazję przeczytać.

Pewnego dnia Sonia, pracownica i przyjaciółka Heleny Bardo znajduje ślady krwi w kwiaciarni. Natomiast Helena znika w tajemniczych okolicznościach. Sonia robi wszystko, by odnaleźć zaginioną przyjaciółkę. Nie spodziewa się jakie odkryje mroczne sekrety przyjaciółki. Co stało się z Heleną? Co odkryje Sonia? "Florystki" to genialny i wciągający thriller psychologiczny. Autorka stworzyła świetną fabułę. Mistrzowsko skonstruowana zagadka kryminalna. Sekrety rodzinne, tajemnice z przeszłości, kłamstwa, traumy, intryga. Realnie wykreowani bohaterowie. Śledziłam ich losy z ogromną ciekawością. Autorka powoli odkrywa tajemnice bohaterów, aby poukładać ze sobą puzzle tej układanki. Czuć napiętą atmosferę i nie wiadomo komu ufać. Podejrzanych jest wielu. Autorka podrzuca tropy i manipuluje czytelnikiem tak, że do samego końca nie wiadomo jak zakończy się ta historia. Byłam też zaskoczona i dostałam mnóstwo emocji. Lekkie pióro autorki sprawia, że książkę czyta się szybko i z przyjemnością. Jeśli lubicie książki pełne tajemnic i z motywem zaginięcia to ta trafi w Wasze gusta czytelnicze. Czeka Was fascynujące śledztwo. Ja bawiłam się znakomicie. Jestem zachwycona i już czekam na kolejne książki autorki. Każdą biorę w ciemno! Gorąco polecam!