Ucałuj ją ode mnie

Chcę Wam napisać kilka słów o książce "Ucałuj ją ode mnie" Alison Cochrun. Jest to zimowa propozycja od wydawnictwo WAB. Jak zwykle zachwyciłam się okładką, a nie przeczytałam opisu. I mam za swoje. Jest to gwiazdkowy queerowy romans, który jak obiecuje okładka trafia prosto w serce. Ellie jest trochę taką życiową porażką. Jej matka dzwoni do niej tylko wtedy gdy potrzebuje pieniędzy, wyrzucono ją z jej wymarzonej pracy, a w zeszłe święta przeżyła zawód miłosny. Gdy staje przed nią propozycja by zarobić w zamian za udawanie, że jest się w związku, pod wpływem impulsu się zgadza. Jednym z warunków jest spędzenie czasu z rodziną Andrew, by wszystko nabrało autentyczności. Ellie nie spodziewa się, że spotka tam swoją miłość sprzed roku i okaże się ona siostrą swojego udawanego narzeczonego. To musi skończyć się katastrofą! Pierwszy raz czytałam książkę gdzie przedstawiona jest miłość dwóch kobiet. I czytało mi się to całkiem spoko. Poczułam tę chemię między Ellie i Jack. Potrafiłam sobie wyobrazić te romantyczne sytuacje między nimi. I bardzo chciałam by ta historia skończyła się dla nich łaskawie. Jednak podczas lektury poczułam, że już chyba jestem trochę zbyt wiekowa na niektóre kwestie. Chodzi mi tutaj o określanie osób niebinarnych. I tu nie chodzi o to, że mam wobec nich coś przeciwko. Tylko moim zdaniem to jest takie utrudnianie sobie życia. I to jak trzeba się pilnować, by odpowiednio się do nich zwracać. Osoba przyjacielska Dylan zdecydowanie nie trafiła do moich ulubieńców. Tak samo w momencie gdy Ellie i Jack się poznały od razu określiły jakimi zaimkami można się do nich zwracać. Albo określenie swojego stanu zakochania. Nie wiedziałam, że są jakieś kategorie. Mój wniosek po tej lekturze jest taki, że dzisiejsza młodzież zdecydowanie utrudnia sobie życie. Rozkładają na części pierwsze coś co jest oczywiste i samo w sobie to już jest skomplikowane. Książkę ogólnie zaliczam na plus, ale raczej będę trzymała się z daleka od queerowych motywów. Jest to dla mnie zbyt skomplikowane.