Walka o oddech

,,Dzisiaj rano szef wyciągnął jej rurkę tracheostomijną za sztucznie wytworzonego otworu na szyi, dzięki któremu pacjenci po wybudzeniu są w stanie świadomie wytrzymać wspomaganie wentylacją mechaniczną". Zaczęłam od tego cytatu, by uświadomić wam, że z książki dowiecie się o rzeczach prawdziwych z ich autentycznymi nazwami. Może niekoniecznie każdy sprzęt czy aparatura będzie wytłumaczona po co jest, jednak to samo wyniknie z dalszego tekstu, czy sytuacji w której będzie potrzebny. Poznacie medycynę z życia nie tylko lekarzy, ale i pacjenta. Wszystko opowiada nam narrator, więc nie ma obaw, że nie zrozumiecie przekazu. Napisana stylem prostym, choć wolałabym użyć tutaj stwierdzenia, że jest to styl medyczny. Nawet rozmowy bez obecności pacjenta będą prawdziwą prostotą dla zdarzeń z którymi zmagają się nie tylko lekarze. Chwilami byłam nieco przerażona tym co robili, jednak później doszło do mnie, że ratowanie życia jest dla nich chlebem powszednim, a to w jaki sposób muszą to zrobić nie stanowi dla nich zniesmaczenia, czy obrzydzenia. Pozycja pisana bardziej w formie dziennika, gdyż każdy rozdział zapoczątkowuje tutaj data. By bardziej uwiarygodnić historię wklejone zostały tutaj zdjęcia potwierdzające prawdziwość historii. Tutaj znajdziecie pacjentów Covidowych, którzy zostali pozostawieni samym sobie. Jak wiadomo było w pierwszej fali pandemii szpitale nie chcieli przyjmować pacjentów, sugerowali się różnymi wytycznymi, które tak naprawdę nie miały oparcia w praktyce. Wszystko, byleby tylko oddalić się od osób potrzebujących pomocy. Przeczytacie o przeróżnych walkach pacjentów z różnych fal z różnymi konsekwencjami. Wszystko jest pisane na bieżąco, dlatego dany dzień nieraz zawiera dosłownie kilka linijek, a inne kilka stron. To nie jest lekka lektura, gdyż osoby wrażliwe mogą ją bardzo przeżywać. Mi kilka razy zakręciła się łezka w oku, choć powiedziałam sobie, że przeczytam ją na twardo. Dla mnie tak się nie dało. Jedyne, co czuję po przeczytaniu książki, to szok, dlatego recenzję napisałam dopiero kilka dni po jej przeczytaniu...